ΤΑ ΤΖΑΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ(10) - Η ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ

Μέρος 10ον

ΤΑ ΤΖΑΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ

Η ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ

   Στα 1982 εμφανίστηκε το βιβλίο των Μάΐκλ Μπέτζαρτ, Ρίτσαρντ Λη και Χένρυ Λίνκολν με τίτλο <<Ιερό Αίμα, Ιερό Δισκοπότηρο>>, που περιείχε ιστορικά στοιχεία για μια οργάνωση που ονομαζόταν Prieure de Sion (Πριέρ Ντε Σιών - Ηγούμενος της Σιών) που υπήρχε από τη εποχή των πρώτων Σταυροφοριών στα 1099. Η οργάνωση αυτή είναι τόσο λίγο γνωστή γι΄ αυτό και αναφερόμαστε σ΄ αυτήν.
   Σύμφωνα με τους συγγραφείς του βιβλίου, το Ιερό Αίμα που φυλάσσει η οργάνωση είναι το αίμα του Ιησού. Αν και οι περισσότερες χριστιανικές οργανώσεις αναθεμάτισαν το βιβλίο, κανείς δεν προσπάθησε να αρνηθεί τα ευρήματά του, αλλά απλά ισχυρίστηκαν πως είναι παραπλανητικό. Οι συγγραφείς προχώρησαν τότε να γράψουν δύο ακόμη δημοφιλή ιστορικά βιβλία που αποκαλύπτουν την Πριέρ Ντε Σιών: Τα <<Η Μεσσιανική Κληρονομιά>> και <<Ο Ναός και η Στοά>>.
   Ο πρώτος συγγραφέας που έγραψε για την οργάνωση Πριέρ Ντα Σιών ήταν ο Τζ. Ρ. Τσερτς που έγραψε τους <<Φύλακες του Ιερού Δισκοπότηρου>>.
   Γνωρίζοντας πως για τους Ιλλουμινάτι οι γραμμές αίματος είναι πολύ σημαντικές, τως υψηλόβαθμα άτομα στον αποκρυφισμό πιστεύουν πως είναι απόγονοι του Οίκου του Δαυΐδ και πως οι δραστηριότητες των Ιλλουμινάτι σχετίζονται με πολλούς τρόπους με την Πριέρ Ντα Σιών, επιβεβαιώνεται πέρα από κάθε αμφιβολία η ύπαρξη της οργάνωσης.
   Η πρώτη αρχή της Πριέρ Ντε Σιών φαίνεται πως υπήρξε ενός αριθμού ισχυρών οικογενειών, όπως οι Μεροβιγκιανοί, ο Οίκος της Λωραίνης, οι Μέδικοι, οι Σφόρτσα, οι Έστε, οι Γκονζάγκας και οι Σαιν Κλαιρ. Από την αρχή η οργάνωση αυτή σχετίστηκε με την Ερμητική Μαγεία, έναν τύπο μαγείας που προέρχεται από την αρχαία Αίγυπτο, και εμφανιζόταν στο Αιγυπτιακό βιβλίο των Νεκρών. Ο Ρενέ Ντ΄ Ανζού, απόγονος των Μεροβιγκιανών, έπεισε τον Κόσμο των Μεδίκων να δημιουργήσει στα 1444 μια βιβλιοθήκη απελευθερωμένη από τα δεσμά της εκκλησίας στο Σαν Μάρκο για να μεταφραστούν βιβλία της Ερμητικής Μαγείας αλλά και Ελληνικά έργα του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα.
   Η βιβλιοθήκη αυτή αποτέλεσε την σπίθα που έφερε στην Δυτική Ευρώπη τις Ελληνικές διδασκαλίες και έβγαλε τον κόσμο από την δικτατορία της καθολικής εκκλησίας που είχε στα χέρια της το σύνολο της γνώσης, αφού κατείχε όλες τις βιβλιοθήκες. Προσπαθώντας μάλιστα να αποκτήσει την απόλυτη εξουσία σε γη και ουρανό είχε σε τέτοιο βαθμό διώξει τις Μυστηριακές θρησκείες αλλά και τη Μαγεία, που έπρεπε να εφευρεθούν ξανά από τα αρχαία κείμενα.
   Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέλη της Πριέρ Ντε Σιών άρχισαν να εκδίδουν διάφορα περιοδικά που ανάμεσά τους ήταν και το Baincre, που περιείχε άρθρα για την Ατλαντίδα, την Θεοσοφία, την Κέλτικη σοφία και άλλα θέματα εσωτερισμού.
   Ένα άλλο εσωτερικής κυκλοφορίας περιοδικό για τα μέλη της Πριέρ Ντε Σιών είναι το Circuit.
   Ο Δρ. Όττο Φον Άψμπουργκ που είναι απόγονος των Μεροβιγκιανών και των Ιπποτών της Μάλτας, σχετίζεται με την οργάνωση αυτή από την εποχή που η Ιερουσαλήμ κατελήφθη από τους Σταυροφόρους. Εεκί υπήρχε ένα Άβαείο μοναχών στο οποίο κατοικούσε ο Πέτρος ο Ερημίτης σ΄ ένα κτίρο που ονομαζόταν <<Αβαείο της Νότρ Νταμ του Όρους της Σιών>>. Το Αβάειο αυτό διέθετε ένα τάγμα που ονομαζόταν <<Τάγμα της Σιών>>. Το τάγμα αυτό λειτουργούσε ανοιχτά για αρκετούς αιώνες, μέχρι που έγινε μυστικό μετά τον ΙΓ΄ αιώνα. Η ομάδα των μοναχών που δημιούργησαν το πρώτο τάγμα διοικείτο από τον Ούρσους των Μεροβιγκιανών. Τους έδωσαν έναν τόπο στο Ορβάλ της Γαλλίας, μέχρι που αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Ιερουσαλήμ. Το τάγμα αυτό φαίνεται πως είχε τη δύναμη να επιλέγει αυτόν που θα καθόταν στο θρόνο της Ιερουσαλήμ. Αρχικά επέλεξαν τον Γοδεφρίγο Ντε Μπουγιόν. Το τάγμα αυτό δημιούργησε ένα άλλο στρατιωτικό τάγμα που ονομάστηκε Ναΐτες Ιππότες.
   Η ιστορία των Ναΐτών Ιπποτών είναι αρκετά ενδιαφέρουσα διότι σχετίζεται σήμερα με τους διεθνείς τραπεζίτες.
   Το τάγμα Πριέρ Ντε σιών σχετίζεται με την δημιουργία και την καθοδήγηση των Ροδοσταύρων.
   Στα 1613 ο Οίκος της Λωραίνης, που αποτελούσε μέρος της Πριέρ Ντε Σιών, συνδέθηκε με τον Οίκο των Στιούαρτ. Από τότε το τάγμα άρχισε να δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη Σκωτία και εκεί κατέφυγε όταν οι Ναΐτες καταδιώχθηκαν από τον Πάπα και τον Γάλλο βασιλέα.
   Η Σκωτία και οι Σκώτοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία της Νέας Παγκόσμιας τάξης. Όταν το τάγμα επέβαλε τη μυστικότητα, τα αρχεία του μεταφέρθηκαν σε κάποια μυστικά δωμάτια κάτω από το ναό της Αγίας Αικατερίνης  στο κάστρο στο Γκισόρ της Βόρειας Γαλλίας στην οδό της Βιέννης. Τα αρχεία, σύμφωνα με αναφορές, περιέχονταν σε 30 φέρετρα. Το παρεκκλήσι συνδεόταν με μυστικούς διαδρόμους με το τοπικό νεκροταφείο.
   Οι απόγονοι των Μεροβιγκιανών και της Πριέρ Ντε Σιών φύλαγαν το ιερό αίμα και σήμερα τα μέλη του κατέχουν μυστικά θέσεις - κλειδιά σ΄ ολόκληρη την κοινωνία. Πολλοί από τους απογόνους δεν γνωρίζουν την κληρονομιά τους. Για παράδειγμα μέσα στην οικογένεια Σινκλαίρ μόνο κάποια παρακλάδια της γνωρίζουν τι συμβαίνει.
   Σήμερα το δέντρο της Μεριβιγκιανής οικογένειας έχει γίνει δάσος και συμπεριλαμβάνει του Οίκους των Αψβούργων και της Λωραίνης, που είναι Δούκες της Λωραίνης και οι βασιλείς της Ιερουσαλήμ.
   Ο Οίκος του Δαυΐδ που φυλάσσει το Τάγμα Πριέρ Ντε Σιών εγκαθίδρυσε ένα βασίλειο στα Βόρεια της Γαλλίας.
   Υπάρχει ένα βιβλίο το οποίο συνδέει την Μεροβιγκιανή δυναστεία με τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης, θεωρώντας πως οι Μεροβιγκιανοί είναι απόγονοι του Ιησού.
   Από τα 1918 έως τα 1963 ο Γαλλοεβραίος σκηνοθέτης και ποιητής, Ζαν Κοκτώ υπήρξε μεγάλος Διδάσκαλος της Πριέρ Ντε Σιών. Στα 1963 μετά το θάνατο του Κοκτώ, την διακυβέρνηση του τάγματος ανέλαβε ο Γκέηλορντ Φρίμαν. Ο Τζων Ντρεγκ και ο Ρόμπερτ Άμπουντ μαζί με τον Φρίμαν ήταν τρία μέλη του τάγματος που σχετίστηκαν με την πρώτη εθνική τράπεζα του Σικάγο. Το Βατικανό και το τάγμα εργάστηκαν μαζί. Η εφημερίδα Synday Post στις 14 Ιανουαρίου του 2001 ανέφερε μια περίεργη υπόθεση που σχετίζεται με τους Ναΐτες. Ένας Σκώτος τουρίστας γράφει η εφημερίδα <<που πέθανε μυστηριωδώς στους Άγιους Τόπους, είναι πιθανό να δολοφονήθηκε, επειδή ίσως αναμίχθηκε σε μια σκοτεινή οργάνωση που χρονολογείται από την εποχή των Σταυροφοριών και του Ρόμπερτ Μπρους.
   Πιστεύεται επίσης πως μετά την δολοφονία του Άλισντερ Ρόσλιν Σινκλαίρ η καρδιά του αφαιρέθηκε κι αυτό αποτέλεσε τμήμα ενός μεσαιωνικού τυπικού.
   Όταν ο Σίγκλαιρ θέλησε να επιστρέψει στη χώρα του δολοφονήθηκε κι όταν το σώμα του έφθασε στη Σκωτία, η νεκροψία έδειξε πως η καρδιά του έλειπε.
   Η επίσημη εκδοχή των Αρχών είναι πως ο Σίγκλερ αυτοκτόνησε στο κελί της Αστυνομίας με απαγχονισμό και η καρδιά του αφαιρέθηκε για πιο λεπτομερή έρευνα και χάθηκε.
   Αργότερα οι Αρχές έστειλαν την καρδιά του στην οικογένεια του, ήταν αδύνατον όμως να ελεγχθεί και να επιβεβαιωθεί η ταυτότητά της.
   Οι Αρχές διέδωσαν στην αρχή ότι ο νεκρός ήταν κάτοικος του Άμστερνταμ, ζούσε ως μουσικός, κατασκεύαζε και πουλούσε κιθάρες. Αποκαλύφθηκε όμως πως ο υποτιθέμενος Σκώτος κιθαρίστας ήταν άμεσος απόγονος υψηλής οικογένειας που βοήθησε να ιδρυθεί το Τάγμα των Ναΐτών Ιπποτών. Από έρευνες που έγιναν, η Αστυνομία κατέληξε στο συμπέρασμα πως η αφαίρεση της καρδιάς δεν έγινε για ιατρικούς λόγους (μεταμόσχευση), διότι η καρδιά πρέπει να διατηρείται ζωντανή μέσα από ένα σύστημα που την διατηρεί στη ζωή για να μεταμοσχευθεί.
   Ο Άλισντερ Ρόσλιν Σίγκλαιρ δολοφονήθηκε και η καρδιά του αφαιρέθηκε εξαιτίας του αίματός του. Μπορεί να μην το είχε συνειδητοποιήσει αλλά ήταν ένας από τα ηγετικά στελέχη της ιεραρχίας των Ναΐτων Ιπποτών.
   Οι Ναΐτες Ιππότες πιστεύουν πως είναι οι νόμιμοι κληρονόμοι των χριστιανικών Αγίων Τόπων στην Ιερουσαλήμ και ο Άλισντερ συμμετείχε σε μια μυστική μάχη για τον έλεγχό τους.
   Η αφαίρεση της καρδιάς του αποτελούσε μέρος της παράδοσης των Ναΐτών Ιπποτών. Όταν ο Ρόμπερτ Μπρους πέθανε, ζήτησε να αφαιρεθεί η καρδιά του και από τη Σκωτία να μεταφερθεί στην Ιερουσαλήμ ώστε να ταφεί εκεί. Λέγεται πως η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε.
   Ο νεότερος αδελφός του Άλισντερ, ο Τζαίημς είπε: <<Ο Άλισντερ γνώριζε τα πάντα για το παρελθόν της οικογενείας μας με τους Ναΐτες Ιππότες. Ήταν υπερήφανος για το γεγονός πως είχε το ίδιο όνομα με το περεκκλήσι του Ρόσλιν που έκτισαν οι Ναΐτες στη Σκωτία. Ο πατέρας μας, όταν είμασταν μικρά παιδιά, μας δίδαξε την κληρονομιά και το αίμα μας κι εμείς πολύ συχνά επισκεπτόμασταν την εκκλησία του Ρόσλιν>>.


Μια σύντομη ιστορία του Ιερού Δισκοπότηρου

   Κατά τον ΙΔ΄ αιώνα η Ιερά Εξέταση είχε αποφασίσει να εξοντώσει τους Ναΐτες Ιππότες. Κάποιοι πρόσφυγες Ναΐτες που έφερναν μαζί τους ίσως κάποιον θησαυρό, έγιναν δεκτοί από τους ισχυρούς Σαιν Κλαιρ της Σκωτίας και υπό τον Πρίγκιπα Χένρυ Σινκλαίρ, συμμετείχαν σε υπερατλαντικά ταξίδια που είχαν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία της Νέας Σκωτίας στα 1398 στις ΗΠΑ. Οι Ναΐτες φύλαγαν το Άγιο Αίμα (τους απογόνους του Δαυΐδ) και αναζητούσαν το Άβαλον, έναν παράδεισο, μακριά από θρησκευτικές διώξεις.
   Οι Ναΐτες προσπαθούσαν να κατανοήσουν τις δυνάμεις της φύσης μελετώντας παλαιές Κέλτικες, Αραβικές, Μουσουλμανικές, Ελληνικές και Αιγυπτιακές διδασκαλίες. Συνεργάστηκαν με πολλούς φιλοσόφους και μελέτησαν πολλές θρησκείες. Ασχολήθηκαν με την Ιερή Γεωμετρία και τη σχέση της με τις δυνάμεις της γης και πολλές στρατηγικές τοποθεσίες. Μελέτησαν την εποχή των Ελλήνων κατά την οποία αναζητούσαν πολύτιμα μέταλλα. Ανακάλυψαν χάρτες τους που ήταν χαρακτηριστικά ακριβείς. Οι χάρτες αυτοί περιήλθαν στην ιδιοκτησία των Ναΐτών Ιπποτών που τους βοηθούσαν να ταξιδεύουν στην Αμερική, τη νέα Σκωτία σε μια εποχή που η χριστιανική εκκλησία είχε επιβάλλει για λόγους εξουσίας την άποψη που γνώριζε πως ήταν ψευδής: πως η γη είναι επίπεδη.
   Ο Κύριος των δακτυλιδιών είναι ο Χένρυ Σινκλαίρ, πράκτορας των Ναΐτών Ιπποτών και κληρονομικός Μεγάλος Διδάσκαλος των Ελευθεροτεκτόνων. Το παρελθόν του στις εσωτερικές διδασκαλίες, την στρατιωτική στρατηγική, τη γεωμετρία, την αστρονομία, κλπ. του παρέχει μια βαθιά κατανόηση του ΙΔ΄ αιώνα για την αναζήτηση του <<Ιερού Δισκοπότηρου>>. Γνωρίζει μάλιστα την καταγωγή των καρτών Ταρώ οι οποίες αποδίδονται στους Ναΐτες Ιππότες. Επίσης γνωρίζει Αλχημεία, Ελληνική Μυθολογία αλλά και τις Κέλτικες αρχαίες θρησκευτικές πεποιθήσεις που σχετίζονται με τον <<Αλλο Κόσμο>>, όπως τον περιέγραψαν πολλοί συγγραφείς και ποιητές.
   Οι Μεροβιγκιανοί βασιλείς συνέχισαν να υπάρχουν μέσα στους αιώνες μέσα σε βασιλικά και πριγκιπικά αίματα. Μια μελέτη στις Κελτικές, Ελληνικές και Αιγυπτιακές θεές δείχνει τη σχέση με την Παρθένο Μαρία και εξηγεί επίσης τη σχέση του ανδρός και της γυναικός, το πεντάγραμμα και το εξάγραμμα.
   Η περιοχή Ρεν Λε Σατώ, που αποτελούσε τον Μεσαιωνικό πυρήνα των Ναΐτών Ιπποτών στη Γαλλία, σχετίζεται με την Πλέζαντ Βάλλεΰ της Νέας Σκωτίας.
   Στον πίνακα του Πουσσέν <<Οι Βοσκοί της Αρκαδίας>> αποκαλύπτονται τα κωδικά μηνύματα που σχετίζονται με τη Νέα Σκωτία.
   Υπάρχουν επίσης ανάλογα μηνύματα από μεγάλους ζωγράφους που σχετιζόνταν με την Πριέρ Ντε Σιών, όπως ο Μοτιτσίλι και ο Νταβίντσι που ζωγράφισαν το Κελτικό / Ναΐτικό σύμβολο της Νεκροκεφαλής.
   Υπάρχουν μυθολογικές αναφορές για τον Ιάσονα και τους Αργοναύτες το Χρυσόμαλλο Δέρας, τα Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων και το Άγγιγμα του Μίδα, όπως και οι σχέσεις της Αλχημείας με τη μαγεία και τον πνευματισμό.
   Για τα θέματα αυτά ο Χένρυ Σινκλαίρ προσπάθησε να ανακαλύψει ένα χαμένο ορυχείο μολύβδου στη Νέα Γαλλία, πέθανε όμως στα χέρια των Ινδιάνων.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΝΤΙΣΝΕΫ
ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ

   Στα 1920, ο Γουώλτ Ντίσνεΰ ξεκίνησε με ασφάλεια την επιχείρηση των κινουμένων σχεδίων και παρήγαγε ταινίες που δεν ήταν καθόλου καλύτερες από τις ταινίες των άλλων. Στα 1930 απέκτησε μερικούς από τους πιο ταλαντούχους καλλιτέχνες και με τη βοήθεια της Μαφίας και των Ιλλουμινάτι οδηγήθηκε από την χρεοκοπία στην επιτυχία.
   Ανάμεσα στα 1924 και τα 1927 παρήγαγε μια σειρά από 56 βουβές κωμωδίες με θέμα την Αλίκη. Τα κινούμενα αυτά σχέδια συνδύαζαν τη ζωντανή δράση με τις ζωγραφιές.
   Από την αρχή τα παιδιά αποτελούσαν το κέντρο σε ότι ο Ντίσνεΰ έκανε. Ο αποκρυφιστικός κόσμος που υποστήριζε τον Ντίσνεΰ, όπως και ο ίδιος, πίστευαν πως εάν μπορούσαν να βγάλουν σ΄ έναν άνθρωπο το παιδί που έχει κρυμμένο μέσα του, τότε θα απευθύνονταν σε μια μεγάλη αγορά. Εάν τα κατάφερναν  με τους ενήλικες, τότε θα μπορούσαν να τα καταφέρουν και με τα παιδιά.
   Γνώριζαν από τις δεκαετίες του ΄20 και του ΄30 το έπρεπε να πετύχουν στο μεγάλο μυστικό σχέδιο για Μία Παγκόσμια Τάξη.  
   Το μεγάλο σχέδιο για την οικογένεια απαιτούσε την καταστροφή της οικογενειακής ζωής, περισσότερη βία και την επανάσταση των παιδιών εναντίον των γονέων. Έπρεπε να δώσουν στα παιδιά εικόνες βίας για να δημιουργήσουν μια βίαιη κοινωνία.
   Ήθελαν επίσης να μετατρέψουν τον αποκρυφισμό και τη μαγεία σε κοινή πεποίθηση όλων των Αμερικανών. Αισθάνθηκαν πως θα μπορούσαν να φέρουν τη μαγεία εάν προκαλούσαν την περιέργεια του παιδιού που κρύβεται μέσα σε κάθε ενήλικα.
   Μπορούσαν να μάθουν στα παιδιά πως να κλέβουν και πως να πραγματοποιούν πράξεις εκδίκησης. Για παράδειγμα την ταινία κινούμενων σχέδιων με τον Ντόναλντ Ντακ <> του 1951, παρουσιάζεται ο Ντόναλντ να παρενοχλεί τον Τσιπ και τον Ντέηλ, οι οποίοι τον εκδικούνται κλέβοντας ένα κουτί ποπ κορν και σκορπίζοντας το σ΄ ολόκληρη την αυλή του.
   Στις ταινίες του 1920 εμφανίζονται παιδιά να κλέβουν από τα καταστήματα και να μην πηγαίνουν στο σχολείο. Δείχνουν πως η Αλίκη για να αποφύγει τις ευθύνες της δραπετεύει στην περιέργεια. Δείχνουν επίσης φυλακισμένους να δραπετεύουν και εργάτες να μην δουλεύουν. Οι ταινίες του είναι μια έκφραση επιτυχημένης κακής συμπεριφοράς.
   Τι διδάσκει ο Ντίσνεΰ στα παιδιά; Στα 1951 μια ταινία κινουμένων σχεδίων με τίτλο <<Γίνε Γρήγορα Πλούσιος>> δείχνει τον Γκούφη να κερδίζει χρήματα στο πόκερ και η αρχικά θυμωμένη σύζυγός του που δεν της αρέσει η χαρτοπαιξία τον συγχωρεί όταν βλέπει πόσα πολλά κέρδισε. Ο Γκούφη ισχυρίζεται πως πρέπει να τα ξοδέψουν αμέσως λέγοντας στη γυναίκα του: <<Εύκολα έρχονται, εύκολα φεύγουν>>. Το πνεύμα της χαρτοπαιξίας και των τυχερών παιχνιδιών είναι το πνεύμα που θέλουν οι Ιλλουμινάτι να ενσταλάξουν στην κοινωνία μας. Ας σκεφτούμε την πορεία των τυχερών παιχνιδιών στη χώρα μας. Το Ελληνικό κράτος ξεκίνησε από τα λαχεία συντακτών, δημιούργησε το Εθνικό και το Λαϊκό Λαχείο και σύντομα οδηγήθηκε στα προγνωστικά ποδοσφαίρου και Ιπποδρόμου. Ταυτόχρονα κυνηγούσε ότι το ίδιο όριζε ως παράνομο, θέλοντας να διατηρήσει το μονοπώλιο στα τυχερά παιχνίδια, καταδιώκοντας περιθωριακούς χαρτοπαίκτες και ταπεινά καφενεία.
   Το έδαφος είχε ήδη προετοιμαστεί. Σύντομα όλη η Ελλάδα θα κατακλυζόταν από νόμιμα και παράνομα παιχνίδια. Η κυβέρνηση έδωσε άδεια στα καζίνα σ΄ όλη την επικράτεια, παραχώρησε σε ιδιώτες νέους τύπους λαχείων όπως το Ξυστό, εφηύρε για τον εαυτό της νέα προγνωστικά όπως το στοίχημα. Παράλληλα η ιδιωτική πρωτοβουλία έφερε τους κουλοχέρηδες και ενορίες και πολιτιστικοί σύλλογοι εκδίδουν λαχεία για την δημιουργία εσόδων προς εξυπηρέτηση των σκοπών τους.
   Ένας άλλος στόχος των Ιλλουμινάτι είναι η προώθηση του εγκλήματος. Ο υπολοχαγός Ντέηβ Γκρόσμαν, στρατιωτικός ειδικός στο θέμα του προγραμματισμού των ανθρώπων να δολοφονούν, έγραψε στο βιβλίο του <>, πως η ίδια διαδικασία που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να προγραμματίζει τους ανθρώπους να σκοτώνουν, χρησιμοποιεί και η βιομηχανία διασκέδασης. Η διαφορά είναι πως οι στρατιώτες διατάσσονται να σκοτώσουν ενώ τα παιδιά διδάσκονται το έγκλημα μέσω της "διασκέδασης" της τηλεόρασης.
   Ο προγραμματισμός στο έγκλημα ξεκινά με κινούμενα σχέδια, αναφέρει ο Γκρόσμαν και μετά συνεχίζει με απειράριθμες πράξεις βίας που παρουσιάζονται στην τηλεόραση. Οι γονείς επιτρέπουν στα παιδιά τους να κοιτούν βίαιες ταινίες, μαχαιρώματα, πυροβολισμούς, εκρήξεις. Όταν τα παιδιά βλέπουν τρομερούς θανάτους στην τηλεόραση μαθαίνουν να συσχετίζουν τον πόνο με την διασκέδαση, πίνοντας το αγαπημένο τους αναψυκτικό, τρώγοντας το αγαπημένο τους γλυκό, συντροφιά με τον φίλο ή τη φίλη τους.
   Μια κοντινή ματιά στα κινούμενα σχέδια του Ντίσνεΰ θα αποκαλύψει μια έκρηξη βίας που δεν θα ήταν δυνατό να παρουσιαστεί στην εικόνα της τηλεόρασης αν δεν ήταν κινούμενα σχέδια. Αυτό ακριβώς κάνει τις ταινίες του Ντίσνεΰ τόσο επικίνδυνες. Πραγματικά το Αμερικάνικο αλλά και το Παγκόσμιο κοινό υπήρξε πολύ αφελές μπροστά στα προγράμματα ελέγχου του νου που επιβάλουν οι ταινίες του Ντίσνεΰ.
   Ένας άλλος μεγάλος τομέας του Ντίσνεΰ είναι η δαιμονολογία, που παρουσιάζεται στα κινούμενα σχέδια Καρ Γκόΐλ. Οι προγραμματιστές μας εκπλήσσονται από το πόσο ανόητες είναι οι μάζες και πόσο εύκολα εξαπατούνται. Οι Ιλλουμινάτι και η Μαφία γνώριζαν πως ο Ντίσνεΰ είχε την ικανότητα να κάνει  τη δουλειά που απαιτούσαν τα Μεγάλα Σχέδια. Γνώριζαν τις μεθόδους για να τον κάνουν να συνεργαστεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Ντίσνεΰ εργαζόταν σκληρά και με τη σειρά του απαιτούσε το υψηλό αυτό επίπεδο από τους υπαλλήλους του.
   Στα 1922 ο Ντίσνεΰ έκανε την ταινία ¨Σταχτοπούτα¨ την οποία ξαναγύρισε στα 1950, ενώ αργότερα ξεκίνησε μια προσπάθεια εξαιρετικά αποκρυφιστικών ταινιών όπως ο "Αλλαντίν", η "Φαντασία" κλπ. Κάποιες άλλες είναι οι εξής:
   Bednobs and Broomsticks, 1971: Μια μάγισσα βρίσκει μια μαγική συνταγή από ένα λιοντάρι. Η μαγική αυτή συνταγή δημιουργεί ένα στρατό φαντασμάτων με πανοπλίες σ΄ ένα μουσείο, που σταματά μια ομάδα Γερμανών κομάντος.
   Beynd Witch Mountain, 1982: Ένα ζευγάρι διδύμων εγκαταλείπουν το όρος της Μάγισσας για να χρησιμοποιήσουν τις ειδικές αποκρυφιστικές του δυνάμεις και να ξεπεράσουν σε εξυπνάδα έναν χαρακτήρα με το όνομα Ντεράνιαν.
   The Black Cauldron, 1985: Ένας κερασφόρος βασιλέας χρησιμοποιεί τη μαγεία για να πολεμήσει ένα διορατικό χοίρο και το αφεντικό του. Το κινούμενο σχέδιο στοίχισε 25 εκατομμύρια δολλάρια, υπήρξε όμως εισπρακτική αποτυχία.
   Bride of Boogety, 1987: Ένα κακό πνεύμα επισκέπτεται την οικογένεια Νταίηβις και μαγεύει τον πατέρα.
   Child of Glass, 1978: Μια γυάλινη κούκλα πρέπει να βρεθεί για να απελευθερωθεί ένα φάντασμα σ΄ ένα στοιχειομένο σπίτι.
   The Grome Mobile, 1967: Ένας πολυεκατομμυριούχος και τα εγγόνια του συναντούν Γκνόμος.
   Halloween Hall of Fame, 1977.
   Halloween treat, 1982: Κινούμενα σχέδια για το Χάλλογουΐν.
   Misadventures of Merlin Jones, 1964: Μια ιδιοφυΐα προσπαθεί να βοηθήσει τους άλλους σπουδαστές. Προσπαθεί επίσης να χρησιμοποιήσει υπνωτισμό και ESP.
   Richest Cat in thw World, 1986: Ένας πλούσιος άνδρας αφήνει την περιουσία του στη γάτα του που οι συγγενείς του αργότερα ανακαλύπτουν πως μπορεί να μιλήσει.



_______________________________________________________________________
ΤΕΛΟΣ

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ - Μέρος ενδέκατον

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Μέρος ενδέκατον

  Αργότερα, άλλα συγγενικά φύλα Αρίων- Πελασγών έφθασαν στις Ινδίες από την ξηρά. Αυτοί άφησαν ίχνη και στο Αφγανιστάν, όπου ευρίσκεται ο ποταμός Αριάνα. Οι τεράστιες αυτές μετακινήσεις δεν είχαν ως σκοπό απλώς και μόνον την κατάκτησιν ή τον αποικισμόν των Ινδιών, αλλά την εύρεσιν νέας γης προς κατοίκησιν. Όπου, λοιπόν, ευρέθη κατάλληλος τόπος, εγκατεστάθησαν κάποια φύλα του τεραστίου και γονιμότατου, όπως φαίνεται, γένους των Πελασγών. Αποτέλεσμα αυτής της μετακινήσεως δεν είναι μόνον η αποίκησις των Ινδιών, αλλά και η δημιουργία των μεγάλων εθνοτήτων των Χετταίων, Κασσίτων, Μιτανί, Περσών, Μήδων, Σουμερίων κ.λ.π. Τότε επραγματοποιήθη και ο πρώτος αποικισμός της Χαναάν. ¨ο,τι κοινόν υπήρχε (και υπήρχαν πολλά κοινά) μεταξύ των πολιτισμών της κοιλάδας του Ινδού και του Σουμερικού με τον Αιγιακό εξηγείται μόνον με την παραδοχή της κοινής καταγωγής αυτών των λαών, την Αιγιακή, δηλαδή την Πελασγική. Οι διαφοροποιήσεις, φυσικά, οφείλονται σε αναμίξεις των Πελασγών με τους διαφορετικούς εντοπίους πληθυσμούς.

 - Η δευτέρα, άγνωστος στους πολλούς, περιπλάνησις του Οδυσσέως.
 - Ο αποικισμός της Ιρλανδίας από τον χώρο του Αιγαίου κατά τον 26ο αιώνα π.χ. (από την ιρλανδική μυθολογία).
 - Ο δεύτερος αποικισμός της Ιρλανδίας από τους Τουόθα ντε Ντάναν (Δαναούς;). Σε βρετανικό περιοδικό εδημοσιεύθη μελέτη δύο ερασιτεχνών ερευνητών, οι οποίοι ανεκάλυψαν στο Μερρυβαίηλ (περιοχή Ναρμούυρ) ένα νεκροταφείο, στο οποίο η αρχιτεκτονική των τάφων είναι ίδια με την αρχιτεκτονική των τάφων της Ελλάδος κατά την ίδια χρονική περίοδο. Οι σπουδεότεροι εξ αυτών ανάγονται στο 1800π.χ. και έχουν Μινωική και μυκηναϊκή επίδραση.
 - Άλλη εκστρατεία Μινώων ήτο η αποτυχημένη εκστρατεία στη Σικελία εναντίον του Κωκάλου, με την αιτιολογία της αναγκαστικής επιστροφής του Δαιδάλου στην Κρήτη. Εκεί ευρήκε τραγικό θάνατο ο Μίνως και εκεί παρέμεινε ο στρατός του ιδρύοντας αποικία. Ίσως, μάλιστα, αυτή να ήτο η πραγματική αιτία της εκστρατείας. Απ΄αυτή την εκστρατεία φαίνεται καθαρότα ότι η Ιταλία κατοικείται ήδη από ισχυρά συγγενή προς τους Έλληνες φύλα, πελασγικά δηλαδή.
  Φυσικά θα υπάρχουν και άλλες εκστρατείς, των οποίων οι περιγραφές δεν εσώθησαν. Υπάρχουν ακόμη και μακρινοί αποικισμοί, των οποίων οι άποικοι για διάφορους λόγους δεν ήλθαν σ΄επαφή με την μητέρα πατρίδα ή, ακόμη χειρότερα, όλα τα υπάρχοντα στοιχεία γι΄αυτούς  εξηφανίσθησαν (κυρίως από τους εμπρηστάς των μεγάλων Βιβλιοθηκών της αρχαιότητος) ή είναι κρυμμένα στις ανήλιαγες υπόγειες κρύπτες μοναστηριών της Δύσεως και της Ανατολής.

  Εναι γνωστόν ότι με την επιβολή της Ιουδαιοχριστιανικής τότε θρησκείας το όργιο των καταστροφών είναι αδύνατον να περιγραφεί. Από το πλήθος των αρχαίων αριστουργημάτων ελάχιστα διεσώθησαν. Τα δε συγγράματα ή κατεστράφησαν από φωτιά ή εσβήσθησαν και ξαναγράφησαν άσχετα και παιδαριώδη κείμενα φανατικών και αγράμματων σκοταδιστών καλογήρων (παλίμψηστα). Όταν δε οι Χριστιανοί Βησιγότθοι του Αλάριχου εισέβαλαν στον ελλαδικό χώρο το 395μ.χ. σαν όργανα του "Μεγάλου" Θεοδοσίου καθοδηγούμενοι από καλογήρους με γκρίζα ρούχα δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Η εντολή ήτο "ες έδαφος φέρειν". Μετά το πέρασμα του Αλάριχου η Ελλάς είχε καταντήσει χώρα ερειπίων. Τότε κατεστράφησαν το ιερό της Δήμητρος στην Ελευσίνα, τα Μέγαρα, η Κόρινθος, η Νεμέα, το Άργος, η Σπάρτη κι εδολοφονήθη ο τελευταίος Ιεροφάντης. Τότε έπαυσαν να τελούνται τα Ελευσίνια μυστήρια. Στα χρόνια του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Θεοδοσίου, ενός από τους πιο φανατικούς αντιπάλους του Αρχαίου Κόσμου, συνέβη και το φρικώδες λιντσάρισμα της φιλοσόφου Υπατίας στην Αλεξάνδεια.
  Τα ίδια, βεβαίως, συνέβησαν και στην Ιταλία και σε όλα τα μέρη, όπου υπήρχαν αρχαία ελληνικά αριστουργήματα. ακόμη και "τη μισητή ονομασία των Ελλήνων αντικατέστησαν ...με το νέο όνομα Ελλαδικοί...". Φυσικά αυτού του εγκλήματος, το οποίον προωθείται από <<ύποπτα κέντρα>>, δεν είναι αμέτοχος και ο Ισλαμισμός. Και οι τρεις, δηλαδή, ιουδαϊκής καταγωγής θρησκείες κληρονομώντας τον σκοταδισμό της ιουδαϊκής συναγωνίσθησαν η μία την άλλη σε φανατισμό και μίσος κατά της προόδου και της γνώσεως. Τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα σε αυτές φανατίζοντας τους πιστούς των οπισθοδρόμησαν τόσο την τεχνολογία, όσο και τις ανθρωπιστικές επιστήμες τουλάχιστον κατά 1.000 χρόνια.

  Ένα από τα υπάρχοντα υπολείμματα, το οποίο κατα λάθος άφησε ο βαρβαρισμός αυτός, απότελεί η πρώτη Αργοναυτική εκστρατεία, όπου αντικατοπτρίζονται οι εκστρατείες των αρχαιοελλήνων - Πελασγών κατ΄αρχάς στον Εύξεινο Πόντο και όπως φαίνεται και προς τον Ατλαντικό. Πώς γίνεται αυτό; Μάλλον πρόκειται περί δύο ανεξαρτήτων εκστρατειών, οι οποίες κάποια εποχή συγκεράσθηκαν πιθανόν λόγω λάθους ή λόγω απωλείας μέρους των κειμένων και έτσι παρουσιάζεται η Αργώ να φεύγει από τον Εύξεινο Πόντο (Άξεινο Πόντο) και να εισέρχεται στη Μεσόγειο από το στόμιο του Γιβλαρτάρ. Ή απλώς ο Άξεινος Πόντος δεν ήτο ο σημερινός Εύξεινος Πόντος, αλλά ο πολύ πιο άγριος Ατλαντικός (οπότε η Αργοναυτική εκστρατεία δεν πραγματοποιήθηκε προς τον Εύξεινο Πόντο, αλλά προς την Αμερική) ή οι εκστρατείες ήσαν δύο. Την προς την αμερικανική ήπειρο εκστρατεία των Αργοναυτών, αλλά αργότερα και του Οδυσσέως, υποστηρίζει με σοβαρότατα στοιχεία και η Αμεριανίς αρχαιολόγος Ενριέττας Μερτζ και ο Ιωάννης Πασσάς. Το βιβλίο της Ενριέττας Μερτζ δεν είχε μεταφρασθεί στην ελληνική, παρά μόλις πρόσφατα (1996) με ιδιωτική πρωτοβουλία, παρά τις κυβερνητικές υποσχέσεις προς την συγγραφέα το 1972 (Γ. Παπαδόπουλος). Η Αμερικανίς αρχαιολόγος αποδεικνύει στο βιβλίο της "WINE DARK SEA" (ΟΙΝΩΨ ΠΟΝΤΟΣ) ότι οι Αργοναύτες και ο Οδυσσεύς ταξίδευσαν μέχρι την αμερικανική ήπειρο. Ο αείμνηστος Ι.Δ. Πασσάς, Διευθυντής κι εκδότης της ελληνικής εγκυκλοπαίδειας του "Ηλίου", έχει γράψει λεπτομερώς όλα τα στοιχεία στο βιβλίο του "Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ". Επίσης, περιλαμβάνει τις ίδιες πληροφορίες και στο άλλο του βιβλίο "ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ". Εκεί, ενώ η διήγησις παρουσιάζει την Αργώ να ευρίσκεται στον Εύξεινο Πόντο, ξαφνικά μας την παρουσιάζει στον Ατλαντικό να διασχίζει το Γιβλαρτάρ ερχόμενη προς την Ελλάδα!

  Για την δεύτερη ή μάλλον την τρίτη Αργοναυτική εκστρατεία υπάρχουν πολύ λίγα στοιχεία. Γνωρόζομε μόνον ότι μερικοί από τους Αργοναύτες έφυγαν για μία ακόμη εκστρατεία, στη Βόρειο Αφρική αυτή τη φορά, όπου μάλιστα σε μάχες με τους εντοπίους σκοτώθηκαν ο Κάανθος και ο Εριβώτης. Έτσι, ίσως είναι βάσιμο το αναφερόμενο από τον Ρόμπερτ Τεμπλ στο βιβλίο του "Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΕΙΡΙΟΣ" ότι πιθανόν η φυλή Νταγκόν είναι απόγονοι αυτών των Αργοναυτών αποίκων, αναμιγμένων βεβαίως με μαύρους εντοπίους.

  Ο Μ. Σακελλαρίου αναφέρει ότι είμεθα Ινδοευρωπαίοι, χωρίς όμως να το αποδεικνύει, αλλά και χωρίς να έχει κάποια συζητήσιμη πρόταση για την κοιτίδα των. Στο ίδιο βιβλίο του ισχυρίζεται ότι δεν γνωρίζομε αν οι Πρωτοέλληνες ήσαν Ινδοευρωπαίοι. Επομένως, εκφράζει τις αμφιβολίες του για την "ινδοευρωπαϊκότητα" των Ελλήνων, αλλά δεν προχωρεί παρακάτω, να μας ειπεί δηλαδή ότι δεν υπήρξαν Ινδοευρωπαίοι, παρά μόνον Πελασγοί.

  Ο Ακαδημαϊκός Αντώνιος Καψής είχε ήδη από το 1976 εκφράσει καθαρότατα την άποψη πως δεν υπήρξαν ποτέ "Ινδοευρωπαίοι" και πως οι Έλληνες ήσαν οι ίδιοι οι γηγενείς Πελασγοί (πρώτοι και τελευταίοι κάτοικοι της περιοχής). Όσον αφορά την ονομασία Αρίοι, αυτή μπορεί να γίνει αποδεκτή μόνο για ένα τμήμα των Πελασγών. Συγκεκριμένως, γι΄αυτούς που εβάδισαν προς την Περσία και τις Ινδίες και διατήρησαν αυτό το όνομα για να θυμούνται και για να τιμήσουν την πατρίδα των, την Αερία ή Αρία ή Κρήτη.

  Ο Συρέ στο βιβλίο του "ΜΕΓΑΛΟΙ ΜΥΣΤΕΣ" αναφέρει ως αρχηγό των Αρίων, που έφθασαν στις Ινδίες, τον Ράμα. Αυτός ήτο ένας από τους Διονύσους, στρατηγούς κατά καιρούς των Πελασγών. Το πιθανότερον είναι τ΄όνομα Διόνυσος να μην ήτο όνομα, αλλά τίτλος. Είναι γνωστή, άλλωστε, η δευτέρα εκστρατεία κάποιου από τους Διονύσους για να βοηθήσει τους συγγενείς μας Αρίους των Ινδιών, τους οποίους είχε εξουδετερώσει ο Dariaduna - Δηριάδης, πριν εκστρατεύσει εναντίον των υπολοίπων Πελασγών με τη συμμαχία του Βλέμμυος και της φυλής του. Και δια την ακρίβειαν του πράγματος, ο Ράμα-Διόνυσος δεν εξεκίνησε από την Κεντρική Ευρώπη, αλλά από τον αιγιακό χώρο.
  Ο αιγυπτιακός πολιτισμός είχε πολλούς δεσμούς με τον αιγιακό - πελασγικό πολιτισμό. Έχουν ήδη γραφεί πολλά γι΄αυτούς τους δεσμούς, αλλά πολλοί ιστορικοί θέλουν να πιστεύουν ότι η ροή του πολιτισμού ήτο από Αίγυπτο προς Κρήτη και λοιπή Ελλάδα. Ηθελημένα λησμονούν ότι και οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι ιερείς, φορείς της γνώσεως των Αιγυπτίων και τηρηταί γραπτών στοιχείων για ο,τιδήποτε συνέβαινε στον περίγυρό των, παραδέχοντο την προϋπαρξιν του πολιτισμού της Ελλάδος και ότι ακόμη και στους ιστορικούς χρόνους οι Έλληνες εδίδαξαν τους Αιγυπτίους, δεν εδιδάχθησαν από αυτούς. Οι Έλληνες σοφοί, που μετέβησαν στην Αίγυπτο, εταξίδευσαν όχι για ν΄αποκτήσουν γνώσεις, αλλά για να προσφύγουν στα καταγεγραμμένα από τους Αιγυπτίους ιερείς γεγονότα.

  Σαν κύριος κατασκευαστής της μεγάλης Πυραμίδας φέρεται ο Αίμων, αλλά Αίμων είναι ελληνικότατο όνομα. Έτσι ονομάζεται ένας υιός του Πελασγού, πατήρ του Ιππαίμονος και επώνυμος των Αιμόνων (Αίμος). Ο Max Norda θεωρεί τις πυραμίδες έργο των Φιλισταίων, άρα των Πελασγών - Ελλήνων. Άλλωστε και το όνομα Χέωψ είναι ελληνικό από το χάος-ωποπεν, αυτός που είδε το χάος, δηλαδή το διάστημα! Που μοιάζει δε η λεγομένη πυραμίδα του Χέοπος να αποτελεί ένα υδραυλικό τηλεσκόπιο ατενίζον προς το Σείριο! Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι σε όλους σχεδόν τους λαούς της Μεσογείου υπάρχει και μία σοβαρή θεωρία, σύμφωνα με την οποία ο Υπερίων ήτο Σείριος.
  Υπήρχε ακόμη μία νήσος της πόλεως του Λιβάνου Τύρου η οποία ονομάζετο Άραδην. Έτσι όμως ονομάζετο και η μητρική της πόλη στην κρήτη (σήμερα Αράδενα, μ΄επίνειο τον Φοίνικα). Πάλι σύμπτωσης; Σίγουρα δεν μπορεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι η Άραδην της Κρήτης εκτίσθη από τους Φοίνικες, διότι τότε πως θα εξηγηθεί το ότι τα "Κυκλώπεια" πελασγικά τείχη και οι σκαλισμένες στο βράχο κατοικίες της Κρητικής Άραδην κατασκευάσθησαν σε χρόνους, κατά τους οποίους οι Φοίνικες δεν υπήρχαν ούτε σαν υπόνοια (εννοούνται οι δεύτεροι Σημίτες Φοίνικες και όχι οι Έλληνες άποικοι της Ευαγορίτιδος); Πως θα εξηγηθεί το γεγονός ότι κατά τους χρόνους που οι Σημίτες Φοίνικες άρχισαν να εμφανίζονται, η Άραδην της Κρήτης ήτο ήδη μεγάλη και ισχυρή; Την θεωρεία ότι η Άραδην της Κρήτης εκτίσθη από τους Φοίνικες είχαν στηρίξει παλαιότεροι αρχαιολόγοι, μεταξύ των οποίων μάλιστα και μερικοί Έλληνες. Στα παράλια της Αραβικής θαλάσσης και του Περσικού Κόλπου υπήρχαν δεκάδες πόλεις με τ΄όνομα Άραδην (Στράβωνος Γεωγρ.). Άραδος επίσης, ονομάζεται ένα νησί κοντά στο Μπαχρέιν, πρώην Τύλος, όπου ευρέθησαν κτίσματα και τείχη πελασγικού ρυθμού, καθώς κι επιγραφές στη Γραμμική Α'. Στην νότιο Παλαιστίνη υπήρχε και άλλη Άραδην, της οποίας οι κάτοικοι πολέμησαν σκληρά εναντίον των Ιουδαίων επιδρομέων κατά την πορεία των προς την Παλαιστίνη (Αριθμοί ΚΑ'. α'). Αυτοί και άλλοι πελασγογενείς λαοί της περιοχής είναι οι πρόγονοι των Αλιλαίων και Γασανδών (Διόδωρου Σικελιώτη "ΙΣΤΟΡΙΑ Γ"). Αυτοί ακόμη και μέχρι την εποχή του Ιησού ομιλούσαν ελληνικά. Την εποχή του Ιουστινιανού ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό και πολέμισαν στο πλευρό του Βελισάριου εναντίον των Περσών. Με την εξάπλωσιν του Ισλαμισμού πολλοί απ΄αυτούς υπεχρεώθησαν να μεταναστεύσουν στην Καππαδοκία. Σήμερα υπολείμματα των αποτελούν την νομαδική φυλή των Γκεμπέλια, οι οποίοι με υπερηφάνεια δηλώνουν ότι είναι Έλληνες (Γιουνάν).
  Είναι πάρα πολλοί εκείνοι, οι οποίοι θα ήθελαν να σβήσει το όνομα ΕΛΛΗΝ και ΕΛΛΑΣ από την μνήμη των ανθρώπων. Η προσπάθειά των αυτή είναι αλήθεια ότι έφερα αποτελέσματα επί πολλούς αιώνες, αλλά όσο ευρίσκονται νέα ευρήματα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να καταστραφούν ή ν΄αποκρυφτούν, τόσο καταρρίπτεται. Είναι καθαρώς εφαρμογή του αισθήματος κατωτερότητος μερικών ανθρώπων, οι οποίοι δαγκώνουν το χέρι αυτού που τους βοηθά. Και η βοήθεια, την οποία ο Έλλην προσέφερε στον υπόλοιπο κόσμο είναι αυτός ο ίδιος ο πολιτισμός!
  Βεβαίως, δεν παύουν να προσπαθούν ν΄απεδώσουν στους Φοίνικες ή σε οποιουσδήποτε άλλους επιτεύματα καθαρώς ελληνικά. Οι Έλληνες έδωσαν το φως του πολιτισμού στον κόσμο κι έμειναν στο σκοτάδι. Με μία μικρή διαφορά: δεν έμειναν από μόνοι των, τους "έμειναν", δηλαδή τους έσπρωξαν στο σκοτάδι, όπου προσπαθούν ακόμη και σήμερα να τους κρατήσουν. Στο χέρι μας, όμως, είναι να μην αρκεσθούμε στο ρόλο του πτωχού συγγενούς και να μην αφήσουμε την Ελλάδα να σβήσει αφήνοντας τη νεολαία μας στα σκοτάδια από απόψεως ιστορίας. Να τους μάθουμε σωστά ποιοι ήσαν οι Έλληνες, τι προσέφεραν, αλλά κυρίως το μπορούν να προσφέρουν. Να μην αισθάνονται μειονεκτικά απέναντι στους υπόλοιπους λαούς. Δεν είναι δυνατόν να ζούμε στη σκιά των επιτευγμάτων των προγόνων μας, δεν αρκεί να υπερηφανευόμεθα μόνον για τα σπουδαία επιτεύγματά των, αλλά πρέπει απαραιτήτως να τους φθάσουμε και μάλιστα να τους ξεπεράσουμε, να υπερηφανευόμεθα πλέον και για τα ιδικά μας σημερινά επιτεύματα. Τον δρόμο έχουν ήδη ανοίξει πολλοί δικοί μας επιστήμονες, καλλιτέχνες και αθληταί. Το σύνθημά μας πρέπει να είναι:

  ΑΜΕΣ ΔΕ Γ' ΕΣΟΜΕΘΑ ΠΟΛΛΩ ΚΑΡΩΝΕΣ.

  Κι ευρισκόμεθα εις θέσιν να το επιτύχομε, καθόσον ως συνέχεια των προγόνων μας Πελασγών είμαστε πάντοτε ένας λαός ζωντανός και έτσι πρέπει να παραμείνομε. Ας γαλουχήσουμε, λοιπόν, την νεολαία μας και ας την βαπτίσομε στα ιερά νάματα του ελληνισμού.
  Μέχρι πριν λόγα χρόνια οι ανθέλληνες "ιστορικοί" έφθαναν την ιστορία των Ελλήνων μόλις μέχρι τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Λες και ξεφύτρωσαν σαν ραδίκια από το χώμα και ξαφνικά τους έπιασε η περίεργη μανία να τρέχουν και να πηδούν σταματώντας, μάλιστα, και κάθε πόλεμο (πράγμα που από μόνο του δείχνει πολιτισμό χιλιάδων ετών!). Πόσο πρωτόγονοι, λοιπόν, ήσαν οι πρόγονοί μας, ώστε να σταματούν τον πόλεμο, οι απολίτιστοι! Για να κερδίσουν ένα κλωναράκι δάφνης ή έστω τον κότινο! Δεν έβαζαν καμία χιλιάδα μνας για έπαθλο, δεν υπήρχαν ίχνη του αμερικανικού πολιτισμού της κόκα κόλας να διαφημίζουν πολιτισμένα τα προϊόντα στους Ολυμπιακούς αγώνες μετατρέποντάς τους σε φιέστα!
  Ας ευρεθεί έστω κι ένας από τους "πολιτισμούς" που εκείνοι θαυμάζουν, ο οποίος να έχει δείξει τέτοια υψηλά ιδανικά! Ας διευκρινισθεί πόσες χιλιετίες απαιτούνται για να επιτευχθεί αυτό το θαύμα, που ονομάζεται Ελληνικός Κλασσικός Πολιτισμός! Αυτό το ανεπανάληπτο θαύμα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, μόνον που δυστυχώς σε πολλά έχει επισκιασθεί από κατάλοιπα απάνθρωπων "πολιτισμών" του παρελθόντος, οι οποίοι αναβιώνουν χάρις στην ανοχή μας.
  Χρειάστηκε να έλθει ένας Σλήμαν κι ένας Έβανς για ν΄αποδείξουν ότι τα "παραμύθια" της ελληνικής Μυθολογίας δεν ήσαν καθόλου "παραμύθια", αλλά η αλήθεια και μάλιστα όχι ολόκληρη. Και αυτό ήτο μόνον η μύτη του παγόβουνου!
  Βεβαίως και τότε ευρέθησαν οι αντιρρήσεις. Παρεδέχθησαν ότι πράγματι υπήρξαν και η Τροία και οι Μυκήνες και η Κνωσός, αλλά εκείνοι, οι οποίοι τις έκτισαν δεν ήσαν Έλληνες και φυσικά δεν ομιλούσαν ελληνικά! Πάλι χρειάστηκε να εμφανισθεί κάποιος, ο οποίος δεν ήτο ούτε γλωσσολόγος ούτε αρχαιολόγος, αλλ΄ "αρχιτέκτων"! Ο Άγγλος Μάικ Βέντρις, ο οποίος μετέφρασε την γραφή των "μη Ελλήνων" Αχαιών, την Γραμμική Β', σε άπταιστα ελληνικά, αφού όμως εδέχθη καταιγισμό ύβρεων από τους "ειδικούς". Το 1957 τελικά τους απέδειξε με αδιάσειστα στοιχεία ότι οι μεταφράσεις του ήσαν σωστές και ακλόνητες. Ίσως γι΄αυτό σκοτώθηκε νεότατος σε "αυτοκινητιστικό ατύχημα".
  Τότε, βεβαίως, εναπέθεσαν τις ελπίδες των στη θεωρία ότι οι Αχαιοί - Έλληνες ήλθαν από τις Ινδίες από τα υψίπεδα του Παμίρ και έφεραν μαζί των τη γλώσσα των, που ήτο μία θυγατρική της σανσκριτικής! Αλλά κι εκεί διαψεύσθησαν. Στην απόδειξη από τον Μάικ Βέντρις της ελληνικότητος της Γραμμικής Β' ενυπήρχε και η απόδειξης της αρχαιότητος της ελληνικής γλώσσας απέναντι σε οποιαδήποτε ιαπετική γλώσσα! Η σανσκριτική ποτέ δεν είχε συλλαβική γραφή, αντιθέτως από την ελληνική, η οποία είχε τουλάχιστον δύο συλλαβικές γραφές, την Γραμμική Β΄και την Γραμμική Α', καθώς και ιδεογραφική και ιερογλυφική. Πως μπορεί μία πρωτόγονη γραφή να προέρχεται από μία εξελιγμένη; Και φυσικά το ίδιο ισχύει και για μία γλώσσα. Άρα η ελληνική γλώσσα, της οποίας φανερή είναι η λογική σειρά αναπτύξεώς της (ιερογλυφικής > ιδεογραφικής > συλλαβικής > φθογγολογικής > αλφαβητικής) προηγείται της σανσκριτικής και μάλιστα είναι η μητέρα της.
  Άλλη "απόδειξης", την οποία προσκομίζουν για ν΄αποδείξουν ότι οι Έλληνες ήλθαν από αλλού (και μάλιστα αυτή τη φορά από βορρά) είναι το ότι οι πρώτοι άνθρωποι της Ευρώπης ήσαν βαλανιδοφάγοι. Θα πρέπει, λοιπόν, ν΄ανακαλύψουμε σε ποιον τόπο πρωτοεμφανίστηκε η βαλανιδιά (φηγός). Κατά τον Pulgram οι "Ινδοευρωπαίοι" τοποθετούνται στην γραμμή Koennigsberg (Kaliningrad) - Οδησσός, επειδή εκεί υπήρχε η "φηγός" το (εδώδιμο) βαλανίδι, ενώ ο Brandenstein αρνείται το επιχείρημα αυτό. Υποστηρικτής του επιχειρήματος αυτού είναι και ο καθηγητής της γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Μπαμπινιώτης, ο οποίος ισχυρίζεται ότι η ελληνική λέξη φηγός (λατ. Fagus) ανάγεται σε "ινδοευρωπαϊκό" πρότυπο (bha(u)g) και δηλώνει δένδρο γνωστό στους "Ινδοευρωπαίους". Το δένδρο αυτό για κλιματολογικούς λόγους φύεται μόνο στην Ευρώπη και μάλιστα όχι στην ανατολική. Κατά το επιχείρημα αυτό οι "Ινδοευρωπαίοι" πρέπει να ξεκίνησαν από την ευρωπαϊκή περιοχή μεταξύ της Βαλτικής και του Ευξείνου Πόντου.
  Εξετάζοντας, όμως, τα πράγματα και από βοτανολογικής απόψεως, ο Πρόεδρος της Εταιρείας Θρακολογικών Μελέτων Ακαδημαϊκός Αντ. Καψής στη Θρακολογία Τεύχος 3 μας πληροφορεί ότι (μη αρκούμενος σε μία απλή άρνηση αυτού του στοιχείου) προσέφυγε στις γνώσεις του σοφού Ακαδημαϊκού Διαπούλη Χαρ., ο οποίος του έδωσε την πληροφορία ότι η αρχαία φηγός, γνωστή στους ειδικούς ως Fagus Silvatica (δασική οξιά) φύεται σ΄ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο από αρχαιοτάτων χρόνων! Ο πατέρας της Βοτανικής Θεόφραστος αναφέρει ότι η αιγίλωψ βαλανιδιά (ήμερη) φύεται σε όλη σχεδόν την Ελλάδα. Οι Αρκάδες, επίσης, ετρέφοντο με βαλανίδια, ο Φηγεύς ήτο υιός του Αλφειού και της Τηλεγόνης, ιδρυτής της αρκαδικής πόλεως Φηγείας. Στην Αττική υπήρχε πόλις Φηγαία ή μάλλον δύο ομώνυμες πόλεις, καθώς και πόλις Φηγούς.

  Όμως και χρονολογικώς αν εξετασθεί το θέμα, η αρχαιοτέρα φηγός της λοιπής Ευρώπης ανευρέθη στη Δανία και εχρονολογήθη το 2.000π.χ., ενώ η ελληνική παράδοσις περί φηγούς φθάνει το 3.000π.χ. και ακόμη παλαιότερον! Στην Πελασγιώτιδα Θεσσαλία και στη Δωδώνη υπήρχε το προφητικό δένδρο φηγός, από το οποίο προήλθε το ιερό μαντείο του Φηγωναίου Διός.
  Άλλωστε η ονομασία φηγός δεν προέρχεται από το λατ. fagus, αλλ΄από την ελληνική ρίζα φαγ-(φαγείν), αφού το βαλανίδι (από το ελλ. βάλανος) ήτο η κυριότερα τροφή των πρώτων ανθρώπων και κυρίως του Έλλοπος κυνηγού. Τ΄αρχαία κείμενα αναφέρουν πολλές φορές την έκφρασιν "άνδρες βαλανιδοφάγοι" για τα πιο πρωτόγονα φύλα Ελλήνων. Ακόμη και σήμερα σε πολλά μέρη της Ελλάδος ψήνουν και τρώγουν τα γευστικότατα βαλανίδια, τους δε κάλυκες (κυπελλάκια) του καρπού των τα χρησιμοποιούν στη βυρσοδεψία.
  Οι προαναφερόμενοι υποστηρικταί αυτής της θεωρίας βασίσθηκαν αφ΄ενός μεν σε μία λέξη σανσκριτική (όπως λέγομε κρητική;), την bhaurg ή bhug, που χρονολογείται μόλις στο 540π.χ., αφ΄ετέρου δε στο αρχαιότερο κείμενο της ΜΑΧΑΜΠΑΡΑΤΑ του 150μ.χ. Η ελληνική ονομασία, όμως, "φηγός" χρονολογείται τουλάχιστον στα γεγονότα του Τρωικού Πολέμου 1193-1184π.χ. (αν όχι πολύ παλαιότερων), αναφέρεται μάλιστα και στα Ομηρική Έπη του 9ου (;) π.χ. αιώνος.
  Τώρα το ποια είναι αρχαιοτέρα λέξις είναι ηλίου φαεινότερον. Ανήκει στην αρχαιότερα γλώσσα του μεσογειακού ευρωπαϊκού προσθασιατικού τουλάχιστον χώρου, όπως άλλωστε και τόσες άλλες λέξεις. Είναι ψέματα, μήπως, ότι μεγάλο ποσοστό ακόμα και των σημερινών ευρωπαϊκών γλωσσών είναι ελληνικά; Απ΄τις ιουδαϊκές - φοινικικές λέξεις ονόματα μόνον διεσώθησαν μέσω του Χριστιανισμού. Ελάχιστοι Ιουδαίοι εγνώριζαν ιαουδαϊκά μέχρι πριν λίγα χρόνια, οπότε ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ και τα επανέφερα ως επίσημη γλώσσα και γραφή. Μακάρι να προσπαθούσαμε το ίδιο κι εμείς, αν και ποτέ δεν λησμονήσαμε την πατρογονική γλώσσα, αλλ΄απλώς ή την αφήσαμε να "εξελιχθεί" ή προσπαθήσαμε να την καταστρέψομε και τελικώς να την εξαφανίσομε.

ΤΕΛΟΣ

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΏΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ - Μέρος 1ον

Μέρος 1ον

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΏΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

   Το βιβλίο αυτό, έχει σκοπό να δείξει πως ένα πανάρχαιο Σχέδιο, παρέμεινε για αιώνες καλά κρυμμένο μέσα στους κόλπους των μυστικών εταιρειών. Η μηχανογραφία αυτή, σκοπεύει να υποτάξει την ανθρωπότητα, κάτω από μια μόνο Παγκόσμια Κυβέρνηση - μια Νέα Παγκόσμια Τάξη. Το σχέδιο αυτό είναι πανάρχαιο, οι συνέπειες του αναφέρονται και στην Αγία Γραφή -το κριτήριο του Αντιχρίστου που αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη.
   Πολλοί ερευνητές που μελέτησαν το ζήτημα αυτό δεν εξέτασαν το σχέδιο που υπήρχε πίσω από τη πασίγνωστη μυστική εταιρεία των Γερμανών Πεφωτισμένων (Illuminati) του 1776. Άλλοι μελετητές απέτυχαν να διακρίνουν τη σχέση της Νέας Παγκόσμιας Τάξης με τις μυστικές εταιρείες. Άλλοι δεν συσχέτισαν επίσης τις πανάρχαιες μυστικές εταιρείες με τη σύγχρονη τους εκδοχή.
   Το βιβλίο αυτό δείχνει το τι επιδιώκουν οι μυστικές εταιρείες και τον τρόπο που χρησιμοποιούν για την εφαρμογή του σχεδίου τους. Δείχνει τα σύμβολα και τα εμβλήματα που άφησαν και που με πανουργία μεθοδεύουν το δρόμο για τους απογόνους τους. Το βιβλίο αυτό δείχνει το λόγο που τα μέλη των μυστικών εταιρειών συμμετέχουν σ΄ αυτό που οδηγεί σε μια Παγκόσμια Τυραννία. Δείχνει τον τρόπο με τον οποίο εξαπατήθηκαν τα μέλη τους. Ξεσκεπάζει πολλές από τις μυστικές τελετουργίες για να είναι αξιόπιστο, από κάποιο αφοσιωμένο μέλος αυτών των εταιρειών. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το βιβλίο αυτό αποδείχνει την ισχυρή επιρροή των μυστικών εταιρειών στα ιστορικά γεγονότα της ανθρωπότητας, τις επιδράσεις τους στο σημερινό κόσμο και τον τρόπο που μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα στο μέλλον.
   Από τις μυστικές εταιρείες ξεχώρισα περισσότερο τους Ελευθεροτέκτονες ή Μασόνους, γιατί είναι η αρχαιότερη και πιο τεκμηριωμένη ομάδα. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Μασονία είναι η μόνη υπεύθυνη ή ότι όλοι οι Μασόνοι είναι κακοί. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν άγνοια του Σχεδίου. Η Μασονία είναι πετυχημένη ακριβώς γιατί κρύβει ένα απόκρυφο εσωτερικό δόγμα που είναι γνωστό σε πολύ λίγους εκλεκτούς. Η Μασονία ακολουθώντας την παράδοση των άλλων μυστικών εταιρειών, προσπαθεί να προσελκύσει στους κόλπους της τους πιο αξιόλογους ανθρώπους, χρησιμοποιώντας σαν καμουφλάζ το ΑΠΑΤΗΛΟ "εξωτερικό δόγμα" ενώ με πανούργο τρόπο κρύβει τα σκοτεινά μυστικά του "εσωτερικού δόγματός της".
   Δε σκοπεύω να ενοχοποιήσω όλους τους ανθρώπους που συμμετέχουν στις Μασονικές στοές. Αναμφίβολα, υπάρχουν ΄΄άνθρωποι που καλόβουλα, έχοντας το πνεύμα της συναδελφοσύνης συμμετέχουν στις στοές προκειμένου να εργαστούν για το καλό των κοινοτήτων τους. Συνεισφέρουν σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς και στηρίζουν οικονομικά πολυάριθμα κέντρα καθώς και παιδιά που δεν έχουν κοινωνικά πλεονεκτήματα λόγω οικονομικών δυσκολιών.
   Δεν σκοπεύω να δυσφημίσω τους θεοσεβείς που συμμετέχουν στην Μασονία. Σκοπός μου είναι να εκθέσω αυτούς που βρίσκονται στα ανώτατα αξιώματα, που σκόπιμα αποκρύπτουν τις προθέσεις τους και τους σκοπούς τους.
   Πρωταρχικός στόχος του βιβλίου δεν είναι ωστόσο η Μασονία, αλλά η παρουσίαση ενός πανάρχαιου σχεδίου που αποσκοπεί στην υποταγή όλου του κόσμου. Οι περισσότεροι Μασόνοι που το γνωρίζουν, πιστεύουν ότι το "Μεγάλο Σχέδιο" θα φέρει κάποτε τον κόσμο σε μια Εποχή Ειρήνης και Συνεργασίας. Ωστόσο, οι μυστικοί αρχιτέκτονες του "Μεγάλου Σχεδίου" δεν είναι καλοκάγαθοι ανθρωπιστές, όπως μας έκαναν να πιστέψουμε, αλλά είναι άνθρωποι που ζουν και εργάζονται στην υπηρεσία του Σκότους. Η "κυβέρνηση των εθνών" είναι μια απάτη, είναι ο κρυψώνας μιας καλοσχεδιασμένης Παγκόσμιας Δικτατορίας.
   Εκεί θα μας οδηγήσει η Νέα Παγκόσμια Τάξη τους. Εκτός και αν μάθουμε από που πηγάζει ο κίνδυνος. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στα σχέδια τους αποτελεσματικά.

William T. Still

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

   Οι ραγδαίες παγκόσμιες εξελίξεις των τελευταίων χρόνων είναι στους περισσότερους Έλληνες ανεξήγητες και απρόσμενες. Το ΣΟΚ που έρχεται από το μέλλον, με αδιάσειστη τεκμηρίωση αποκαλύπτεται σ΄ αυτό το βιβλίο.
   Η ανθρωπότητα ολόκληρη βρίσκεται στα νύχια μιας συμμορίας αδίστακτων ΣΥΝΩΜΟΤΩΝ. Οι αποκρυφιστικές οργανώσεις που κατευθύνονται από ΕΝΙΑΙΟ ΚΕΝΤΡΟ, την επικατάρατη ΛΕΥΚΗ ΣΤΟΑ βρίσκονται ένα μόνο βήμα πριν την ολοκλήρωση του "ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ" τους. Τα πάντα δείχνουν ότι ελάχιστες δυνάμεις στέκονται εμπόδιο, μπροστά τους. Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ, η ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ και ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ είναι τα 4 συνθήματά τους.
   Το κίνημα που τα προωθεί και τα προπαγανδίζει, το κίνημα της ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ του ΥΔΡΟΧΟΟΥ έχει ήδη πάνω από 500.000.000 οπαδούς σ΄ σ΄ όλο τον Πλανήτη. Ένα κίνημα οργανωμένο με πάνω από 10.000 αποκρυφιστικού τύπου συνεργαζόμενες οργανώσεις. Μόνο στις ΗΠΑ, σε γκάλοπ που έγινε, 70.000.000 Αμερικανοί δηλώνουν New Agers. Στη Γερμανία 1.000.000, ενώ στην Αθήνα μόνο υπολογίζονται σε 50.000.
   Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπους, τον Σεπτέμβριο του 1990 διακήρυξε ένα νέο όρο την Νέα Παγκόσμια Τάξη. Λίγοι γνώριζαν την προϊστορία του και ελάχιστοι έγραψαν γι΄ αυτή
   Το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΥΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του γενναίου δημοσιογράφου William T. Still αποκαλύπτει την ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΑ δράση των ΜΑΣΟΝΙΚΩΝ και ΠΑΡΑΜΑΣΟΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ. Την εξαπάτηση και την βία, την διάβρωση των Κυβερνήσεων και των Θρησκειών με επαναστάσεις, με εξεγέρσεις με συνωμοσίες, με δολοφονίες, με πολέμους κλπ.
   Ποιο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ υποκινεί τους γείτονες της Ελλάδος εναντίον της; Ποιοι υποκινούν και ενισχύουν την Τουρκία και τα Σκόπια; Από ποιο κέντρο δρομολογήθηκαν σκάνδαλα διαφθοράς τύπου Κοσκωτά, και ο εθνικός διχασμός. Ποιοι καθοδήγησαν την ηθική, πολιτική, οικονομική παρακμή της Ελλάδος και του λαού της;
   Η Ελλάδα και η πολιτιστική της παράδοση είναι ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ, της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ. Ήδη βρισκόμαστε βαθειά μέσα στον Κυκλώνα του ΧΑΟΥΣ. Οι επιθέσεις που δεχόμαστε από παντού μένουν πια αναπάντητες.
   Το πλοίο που λέγεται "ΕΛΛΑΣ- 1992" βρίσκεται στο μέσο της καταιγίδας, χωρίς καπετάνιο, χωρίς πυξίδα, δίχως προορισμό και όμως όλοι μας βολευόμαστε πίσω από την κυνική αδιαφορία μας.
   Εσύ, άγνωστε αναγνώστη, είσαι το μόνο εμπόδιο στην πραγματοποίηση του "Μεγάλου Σχεδίου". Η αδιαφορία θα πληρωθεί αύριο με πλήθος δεινών. Η ενημέρωση και η πληροφόρηση, η θαρραλέα σου στάση, είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο κατά των δυνάμεων του ΣΚΟΤΟΥΣ. Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ συντελείται αθόρυβα, ντυμένη με τα πιο απατηλά συνθήματα - ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΑΝΑΜΕΝΕΙ ΤΟΝ ΕΥΚΟΛΟΠΙΣΤΟ ΚΑΙ ΧΙΛΙΟΠΡΟΔΟΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.
   Βγές από την εγκληματική αδιαφορία σου και υπεράσπισε αποφασιστικά την ιστορική μνήμη από την ιστορική αφασία, την ελληνική γλώσσα από την λατινικοποίηση της, την Ορθοδοξία από τον Οικουμενισμό!!! Και μην ξεχνάς ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο όπλο από την ΑΛΗΘΕΙΑ.

Ο ΕΚΔΟΤΗΣ

ΕΝΑ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1973
ΤΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΙΞΟΝ

   Άρχισα να ενδιαφέρομαι για τις μυστικές εταιρείες το φθινόπωρο του 1973. Σαν νέος, φιλόδοξος δημοσιογράφος βρέθηκα μπροστά σε μια καταπληκτική ιστορία πολιτικής ίντριγκας. Από τότε, ασχολήθηκα με αυτήν την, μερικές φορές, αντιφατική ιστορία και άρχισα να καταλαβαίνω την σημασία της με το πέρασμα του χρόνου. Το βιβλίο αυτό είναι καρπός μιας έρευνας που κράτησε περισσότερο από μια δεκαετία.
   Στις 15 Οκτωβρίου του 1973 πήρα ένα υπόμνημα από τον πατέρα μου, Στρατηγό William L. Still, αξιωματικό εν αποστρατεία της Αεροπορίας. Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες του δικτύου επικοινωνιών της στρατιωτικής άμυνας των ΗΠΑ. Στις 3 Οκτωβρίου, πλησίασε τον πατέρα μου ο Joe Josephson που ισχυρίστηκε ότι είχε διασυνδέσεις με το Λευκό Οίκο του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον. Ρώτησε τον πατέρα μου πως θα ένιωθε ο ίδιος και οι στρατιωτικοί φίλοι του, για μια στρατιωτική ανατροπή της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών.
   Η πολιτική ατμόσφαιρα τότε στην Ουάσινγκτον ήταν γεμάτη από πολιτικές ίντριγκες. Η CIA κατηγορούταν για κατασκοπεία τοπικών παραγόντων και για το πραξικόπημα στην Χιλή. Τότε άρχισε να ακούγεται το Σκάνδαλο Γουώτεργκέητ και ο Νίξον αρνήθηκε να υπακούσει, στην απόφαση του δικαστηρίου και να παραδώσει τις μαγνητοταινίες του Λευκού Οίκου σαν αποδείξεις. Η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών δημοσίευσε ολοσέλιδα άρθρα στην εφημερίδα "New York Times" πιέζοντας την αμερικανική κυβέρνηση να απολογηθεί.
   Ο πατέρας μου έμεινε εμβρόντητος από την πρόταση ενός πραξικοπήματος, που ήδη ήταν σε κίνηση. Ευτυχώς μπόρεσε να ξεπεράσει το σοκ και να μάθει μερικές λεπτομέρειες από το φίλο του, τον κύριο Josephson. Αμέσως μετά έγραψε ένα υπόμνημα όπου ανέφερε με λεπτομέρειες το γεγονός και το κυκλοφόρησε στις στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών και το FBI. Το υπόμνημα έγραψε τα ακόλουθα:
   ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ
   Θέμα: Φήμες για επικείμενο Στρατιωτικό Πραξικόπημα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

   Ονομάζομαι William L. Still, είμαι Στρατηγός εν αποστρατεία της Αεροπορίας. Θεωρώ τον εαυτό μου έξυπνο, αντικειμενικό και ικανό να αναλύει γεγονότα. Δε θέλω να προκαλέσω τον πανικό. Γράφω αυτό το υπόμνημα γνωρίζοντας την επίπτωσή του στην χώρα και σε εμένα προσωπικά.
   Η παρακάτω αναφορά περιλαμβάνει γεγονότα και φήμες που άκουσα. Αναφέρω όσα πιστεύω ότι θα βοηθήσουν στην εξακρίβωση της πηγής των φημών και δε σχολιάζω τις φήμες αυτές.
   Δεν περιλαμβάνω ονόματα ατόμων ή οργανισμών που σχετίζονται με τις φήμες αυτές για δική τους προστασία. Ωστόσο, θα συνεργαστώ απόλυτα σε οποιεσδήποτε υπεύθυνες έρευνες.

ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΦΗΜΗΣ

   Υπάρχει μια επιτροπή που εργάζεται για την ανάκληση της 22ης Τροποποίησης του Συντάγματος. Σκοπός της επιτροπής είναι η εγκατάσταση του κ. Νίξον στον Λευκό Οίκο για τρίτη τετραετία. Συνδεδεμένη κατά κάποιο τρόπο με την επιτροπή αυτή, είναι μια δεύτερη επιτροπή που έχει ένα υπερπατριωτικό όνομα: "Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ" (δε θυμάμαι ακριβώς το όνομα της επιτροπής, ωστόσο κάτι τέτοιο είναι). Η δεύτερη αυτή επιτροπή θα χρησιμοποιούνταν σαν κάλυψη για την περίπτωση που η πρώτη επιτροπή δεν μπορούσε να εκπληρώσει το στόχο της με συνταγματικό τρόπο. Αυτή η δεύτερη επιτροπή (παρά το όνομά της) τάχθηκε να διατηρήσει τον κ. Νίξον στην εξουσία με οποιοδήποτε μέσο:...
... ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ ΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΑΝΩΤΑΤΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ"!
   Άκουσα τις φήμες αυτές στις 3 Οκτωβρίου 1973. Ο άνθρωπος που μου είπε την ιστορία αυτή, ισχυρίστηκε ότι "τον φώναξαν" για γραφική δουλειά στη δεύτερη επιτροπή και ότι υπήρχαν πολλά λεφτά πίσω από όλα αυτά.

   Ονόμασε τις παραπάνω φήμες σαν στρατηγική του οργανισμού. Στη συνέχεια συζητήσαμε για τις τακτικές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, για την εκτέλεση ενός τέτοιου πραξικοπήματος. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ρωτήθηκα αν ήταν κατορθωτή μια τέτοια προσπάθεια και κατά πόσον υπήρχαν στρατιωτικοί εν αποστρατεία που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σ΄ αυτή.

   Διαβάζοντας το υπόμνημα, άφησα κατά μέρος όλες τις ασχολίες μου και αφιέρωσα όλο μου το χρόνο, προσπαθώντας να πείσω δημοσιογράφους στην Ουάσινγκτον, για την επικείμενη επικίνδυνη απειλή. Και δεν εγκατέλειψα αυτή μου την προσπάθεια παρά μόνο όταν βεβαιώθηκα, ότι μαθεύτηκε η συνωμοσία αυτή στην κυβέρνηση και στα μαζικά μέσα ενημέρωσης. Ήμουν βέβαιος ότι δεν είχα να κάνω μόνο με ένα απλό σκάνδαλο. Ήταν ολοφάνερο ότι αυτοί που ήταν αναμειγμένοι είχαν μεγάλη δύναμη. Αλλά με τις λίγες πηγές που είχα, δεν κατέληξα πουθενά.
   Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η παραπάνω υπόθεση εξακολουθούσε να με απασχολεί. Αν και απαιτείται πολύ σοβαρή έρευνα στον τρόπο που χειρίστηκε ο Νίξον, αυτό το αποτυχημένο πραξικόπημα, δεν είναι ο σκοπός της παρούσης μελέτης. Σκοπός μου είναι να αποδείξω ότι οι μυστικές εταιρείες επηρέασαν πολύ τα παγκόσμια γεγονότα και αναμφίβολα θα συνεχίσουν να τα επηρεάζουν μελλοντικά. Δεν μπορώ να αποδείξω ότι οι μυστικές εταιρείες είχαν ανάμειξη στη συνωμοσία του 1973 - 74, αν και υπάρχουν ισχυρές συμπτώσεις. Ελπίζω το βιβλίο αυτό να αποκαλύψει καινούργια στοιχεία.
   Γιατί ένας πρόεδρος των ΗΠΑ σκέφτηκε να επιχειρήσει μια τέτοια δυναμική ενέργεια; Αρχικά, φάνηκε ότι επρόκειτο για μια ενέργεια ενός ισχυρού παράφρονα προέδρου, αλλά τα ιστορικά στοιχεία δεν φαίνεται να στηρίζουν αυτή τη υπόθεση. Η μόνη λογική εναλλακτική απάντηση είναι πολύπλοκη και απαιτείται, ένα ολόκληρο βιβλίο, για να εξηγηθεί. Σε συντομία, ο Πρόεδρος Νίξον χρησιμοποιήθηκε από τα παρασκήνια και όταν αποδείχτηκε ότι δεν ήταν πια χρήσιμος, εγκαταλείφτηκε από την ίδια ομάδα ανθρώπων, που προκάλεσαν την Αμερικανική, τη Γαλλική και τη Ρωσική επανάσταση τον 18ο και 20ο αιώνα, και τους 2 Παγκόσμιους Πολέμους, τον ΟΗΕ, τον Κορεατικό πόλεμο και το Βιετνάμ, τον 20ο αιώνα.
   Το πρόβλημα με την αποκάλυψη της ταυτότητας αυτής της ομάδος είναι, το ότι κρύβονται πίσω από πολλές μεταμφιέσεις, αλλά το μοτίβο είναι πάντα το ίδιο: Χρήμα και Δύναμη. Αυτή η ομάδα δεν είναι εθνική οργάνωση, αντίθετα εργάζονται για την κατάργηση των εθνικών συνόρων. Ο στόχος τους είναι η επιβολή σε όλα τα έθνη του κόσμου μιας Διεθνούς Κυβέρνησης, που θα την ελέγχουν οι ίδιοι, προς όφελός τους. Το βιβλίο αυτό δείχνει την ιστορία αυτής της συνωμοσίας που συντελέστηκε στους αιώνες. Αν και ήταν γνωστή με διάφορα ονόματα, όπως "Μεγάλο Σχέδιο" για την Μασονία, αναφέρεται τώρα γενικά, σαν Νέα Παγκόσμια Τάξη.
   Στη συνέχεια παραθέτω τα γεγονότα που συνέβηκαν στην εποχή του πραξικοπήματος του Νίξον. Έχουν ταξινομηθεί σε χρονολογική σειρά.

ΓΟΥΩΤΕΡΓΚΕΗΤ - ΙΟΥΝΙΟΣ 1972

   Πρώην υπάλληλοι της CIA, κάτω από την καθοδήγηση του Λευκού Οίκου, συνελήφθησαν να παραβιάζουν το Δημοκρατικό Εθνικό Αρχηγείο, στο πολυσύνθετο γραφείο Γουώτεργκεητ στην Ουάσινγκτον. Μια πηγή πληροφοριών των μυστικών υπηρεσιών μου είπε, ότι υπήρχαν μαρτυρίες ότι ο Δημοκρατικός υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές Γερουσιαστής Τζώρτζ Μακγκάβερ, δέχτηκε σημαντικές παράνομε προμήθειες, από τον Φιντέλ Κάστρο.
   Ο Νίξον με επιτήδειες κινήσεις κατάφερε να μη γίνει έρευνα τουλάχιστον ως τις εκλογές του Φθινοπώρου. Μετά στις αρχές του 1973 ξεκίνησε η υπόθεση του περίφημου σκανδάλου Γουώτεργκεητ.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΛΗΣΗ
ΤΗΣ 22ης ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ - ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1973

   Οι οπαδοί του Νίξον σχεδίασαν αυτό που είναι γνωστό στην Ουάσινγκτον σαν "επιχείρηση αναβάθμισης". Πληροφόρησαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Ουάσινγκτον, ότι μια ομάδα Αμερικανών που ήθελε την εκλογή του Νίξον στην προεδρία για τρίτη περίοδο σχημάτισε μια ομάδα με το όνομα "Επιτροπή για την Ανάκληση της 22ης Τροποποίησης". Η επανεκλογή του ίδιου προέδρου για τρίτη περίοδο απαγορεύεται από την 22η Τροποποίηση του Συντάγματος, η ομάδα αυτή δεν βρήκε στήριξη στην Ουάσινγκτον και έτσι, μέσα σε μια βδομάδα, αφότου ανακοινώθηκε  η ύπαρξη της στον τύπο διαλύθηκε.
   Ωστόσο, πολιτικοί παρατηρητές στην Ουάσινγκτον άρχισαν να ανησυχούν μήπως αυτή η επιτροπή έκρυβε κάτι δυσοίωνο.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΓΚΝΙΟΥ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1973

   Εκδόθηκε από τον Louis Tackwood, ένα βιβλίο με τίτλο "Οι Μαγνητοταινίες του Γυάλινου Οίκου". Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας ισχυριζόταν ότι ήταν πράκτωρ μιας άκρως - μυστικής υπηρεσίας του Αστυνομικού Τμήματος Λος Άντζελες, όπου εργαζόταν σε ένα σχέδιο, που θα έφερνε μια χαοτική πολιτική κατάσταση, στις ΗΠΑ και θα έδινε στον Πρόεδρο Νίξον το δικαίωμα να επιβάλει στρατιωτικό νόμο.
   Ο Tackwood ισχυρίστηκε ότι βοήθησε στην δημιουργία μιας τέτοιας μυστικής επιχείρησης που θα επέτρεπε στους διαδηλωτές εναντίον του πολέμου, να μπουν μέσα στην αίθουσα όπου θα γινόταν η συνέλευση των Ρεπουμπλικανών το 1972. Μετά σχεδιάστηκε να γίνει το ίδιο στο Σαν Ντιέγκο, ακριβώς λίγο πριν ξεκινήσει την ομιλία του ο αντιπρόεδρος Άγκνιου. Ο Tackwood και οι συνεργοί του θα προκαλούσαν αργότερα μια φασαρία στην αίθουσα της συνέλευσης, με τους διαδηλωτές να συγκρούονται με τους αστυνομικούς. Μέσα σ΄ αυτή τη φασαρία θα πυροβολούσαν τον αντιπρόεδρο μπροστά στο τηλεοπτικό δίκτυο, για να πετύχουν έτσι, μεγαλύτερη σύγχυση.
   Μετά από αυτό το γεγονός, θα ακολουθούσε ένα κύμα βομβιστικών ενεργειών σε όλη τη χώρα. Αριστερές επαναστατικές ομάδες θα αναλάμβαναν τις βομβιστικές ενέργειες. Έτσι, ο πρόεδρος Νίξον θα είχε τότε τη δικαιολογία να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να αναστείλει έτσι τα συνταγματικά δικαιώματα.
   Όσο φοβερά και αν φαίνονται, αυτά που υποστήριξε ο Tackwood είναι περισσότερο πιστευτά σήμερα, δεδομένου του τι συνέβηκε στον Άγκνιου. Αν και ο Νίξον  δεν τον αντικατέστησε, ο Άγκνιου παραιτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου το 1973, μετά από κατηγορίες για διαφθορά και δωροδοκία.
   Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Γερουσιαστή Barry Goldwater ο Νίξον ποτέ δεν συμπάθησε τον Άγκνιου, γιατί ο διορισμός του έγινε μετά από πίεση της συντηρητικής πτέρυγας του κόμματος των Ρεπουμπλικανών:
   Πολλοί γνώριζαν ότι ο Νίξον προτιμούσε τον Rockfeller ή τον πρώην κυβερνήτη του Τέξας John Connolly σαν υποψήφιο του το 1972, αλλά οι συντηρητικοί δε θα επέτρεπαν... ο ίδιος ο Λευκός Οίκος θα εξαπόλυε κατηγορίες εναντίον του Άγκνιου.(1)
   Στη συνέχεια ο Νίξον επέλεξε τον Gerald Ford για αντιπρόεδρο στη θέση του Άγκνιου.
   Ο πρώην βοηθός του Νίξον John Dean υπαινίχθηκε ότι έπρεπε να δοθεί προσοχή στο συγκεκριμένο γεγονός. Σε μια συνέντευξη τον Δεκέμβριο του 1982 στο τηλεοπτικό κανάλι ABC, ο Deam είπε ότι γνώριζε για "αυτές τις δολοφονικές συνωμοσίες", αλλά δεν ήξερε πως να τις χειριστεί.
   Ο στόχος τέτοιων δολοφονικών σχεδιασμών είναι φυσικά, η δημιουργία μιας χαοτικής κατάστασης. Κάτι που θεωρείται αναγκαίο για ένα πραξικόπημα. Όταν το χάος θα έφτανε στο ανώτερο σημείο, τότε θα κινούνταν γρήγορα και θα άρπαζαν την εξουσία. Αν και ο ρόλος του Νίξον παραμένει αβέβαιος, είναι φανερό ότι κάποια ισχυρή ομάδα, προσπάθησε να δημιουργήσει μια χαοτική πολιτική κατάσταση στις ΗΠΑ, τον Οκτώβριο του 1973.

ΧΙΛΗ - 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1973

   Η μαρξιστική κυβέρνηση του Σαλβατόρε Αλιέντε στη Χιλή ανατράπηκε. Πολλοί παρατηρητές στην Ουάσινγκτον φοβήθηκαν ότι η πείρα που κέρδισε στη Χιλή η CIA, θα χρησιμοποιούνταν σύντομα στις ίδιες της ΗΠΑ.

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ - 3 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1973

   Ο Συνταγματάρχης Still ρωτήθηκε πως αυτός και οι στρατιωτικοί φίλοι του θα ένιωθαν σε μια στρατιωτική ανατροπή της αμερικανικής κυβέρνησης. Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Συνταγματάρχης Still κυκλοφόρησε το υπόμνημα του στο FBI, στο γραφείο μυστικών υπηρεσιών και στον τύπο.

Ο HAIG ΚΑΙ Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΝΥΚΤΑΣ
ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ - 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1973

   Ο Ειδικός για το σκάνδαλο Γουώτεργκεητ Εισαγγελέας Archibald Cox, καταπολεμήθηκε από τον πρόεδρο Νίξον, γιατί συνέχιζε τις έρευνες σχετικά με το σκάνδαλο. Ο Γενικός Δικαστής Ελλιοτ Ρίτσαρσον και ο πληρεξούσιος δικηγόρος Στρατηγός Elliot Richatdson επίσης πολεμήθηκαν από τον Νίξον γιατί αρνήθηκαν να πολεμήσουν τον Cox.
   Ο Στρατηγός Alexander Haig, επικεφαλής του προσωπικού του Νίξον, κατέθεσε στο κογκρέσο στην ακροαματική διαδικασία για τον Υπουργό εξωτερικών στις 14 Ιανουαρίου το 1982 ότι γνώριζε τα γεγονότα. Αν και πέρασε απαρατήρητο από τους παρευρισκομένους εκπροσώπους του τύπου, ο Haig έρριξε βόμβα εκείνη τη μέρα λέγοντας για αυτό που ονομάστηκε η"Σφαγή της Νύκτας του Σαββάτου". Αποκάλυψε ότι οι πυροβολισμοί δεν θα εξέπλητταν όσους συμμετείχαν στο σχέδιο αυτό, αν και βρίσκονταν ανάμεσα στον υπόλοιπο κόσμο. Ο Haig υποστήριξε ότι ο πληρεξούσιος δικηγόρος Στρατηγός Richatdson ήξερε την τύχη του, τουλάχιστον μια μέρα πριν και ότι οι πυροβολισμοί σχεδιάστηκαν για να αποφύγουν δραστικότερα σενάρια.
   Ο Haig είπε σχετικά: "Τώρα πρέπει να πω ότι συμφώνησε την προηγούμενη μέρα να εφαρμοστεί το σχέδιο.. στην πραγματικότητα βοήθησε στη δομή του.. ήταν μια εναλλακτική λύση σε κάτι πολύ πιο δραστικό".(2)
   Ο Haig εξήγησε στη συνέχεια τι εννοούσε με τον όρο "πολύ πιο δραστικό". Παραδέχτηκε ότι μερικοί στην Ουάσινγκτον ερωτοτροπούσαν με λύσεις που θα ήταν αντισυνταγματικές".
   Ο Haig θα προειδοποιούσε αργότερα τον αντικαταστάτη του Cox, Leon Jawotski, "για τους κινδύνους κάτω από τους οποίους θα έθετε το κράτος το Γουώτεργκεητ". Ο Jawotski στη συνέχεια προειδοποίησε τους ενόρκους ότι, αν παρέπεμπαν τον πρόεδρο, ο Νίξον θα χρησιμοποιούσε βία για να διατηρηθεί στη θέση του.(30) Τον Ιούνιο του 1982 ο ένορκος δικαστής Harold Evans είπε στις ειδήσεις του ABC ότι ο Τσαρόβσκι προειδοποίησε τους ένορκους δικαστές ότι αν παραπεμπόταν ο πρόεδρος "θα περικύκλωνε τον Λευκό Οίκο με ένοπλες δυνάμεις".(4)
   Ο δημοσιογράφος Seymour Hersh, σε άρθρο του στο περιοδικό "Atlantic Monthly" τον Αύγουστο του 1983, με τίτλο "Η Συγνώμη" έγραψε ότι ο Haig "είναι γνωστό ότι διέδωσε διάφορες παρόμοιες υποθέσεις μέσα στο Λευκό Οίκο..."(5)

Ο ΡΟΟΥΑΝ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1973

   Ο αναμειγμένος με το συνδικάτο, αρθρογράφος Carl Rowan έδωσε τέλος στην ιστορία, που έλεγε ο Πρόεδρος Νίξον σχεδίαζε να καταλάβει την εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα. Στις 26 Οκτωβρίου 1973, σε ένα άρθρο του στην εφημερίδα "Washington Star" με τίτλο "Παραφρόνησε ο Πρόεδρος Νίξον;" έγραψε:
   Αυτοί που αναρωτιούνται για την πνευματική ισορροπία του Προέδρου άρχισαν τώρα να υποπτεύονται ότι, ακόμα και σε μια ψηφοφορία που θα τον καλούσαν σε απολογία, θα προσπαθούσε σαν "επικεφαλής διοικητής" να χρησιμοποιήσει τις στρατιωτικές δυνάμεις για να διατηρήσει τον εαυτό του στην εξουσία.

Ο ΝΙΞΟΝ ΚΑΝΕΙ ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ
ΕΠΙΤΕΛΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1973

   Ο Πρόεδρος Νίξον συναντήθηκε με την Ένωση Επιτελικών Αρχηγών και έκανε προσπάθεια να τον υποστηρίξουν σε μια αντισυνταγματική ενέργεια, για να διατηρηθεί στην εξουσία. Σύμφωνα με τον Seymour Hersh, σε άρθρο που δημοσίευσε τον Αύγουστο του 1983 στην "Atlantic Monthly", με τίτλο "Η Συγνώμη" (σελ.69), αναφέρει ότι ένας από τους παρευρισκόμενους αρχηγούς είπε:
   Επαναλάμβανε συνεχώς ότι ήταν ίσως η τελευταία του ελπίδα. Η τελευταία ευκαιρία να αντισταθούμε στους φασίστες" (αριστερούς). Τα λόγια του με έκαναν να σηκωθώ από την θέση μου. Κατάλαβα ότι ο Πρόεδρος προσπαθούσε να μας ρωτήσει, αν μπορούσαμε να τον υποστηρίξουμε σε μια κατά κάποιο τρόπο, αντισυνταγματική ενέργεια. Προσπαθούσε να δει κατά πόσον θα είχε υποστήριξη, για να διατηρηθεί στην εξουσία.
   Ωστόσο, οι φόβοι για ένα πραξικόπημα του Νίξον δε σταμάτησαν το 1973. Γνωρίζουμε σήμερα ότι το 1974 ανώτεροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ανησυχούσαν ότι ίσως ο Πρόεδρος Νίξον θα προσέφευγε σε "αντισυνταγματικά" μέτρα, παρά να εκδιωχθεί από το γραφείο του με το κατηγορητήριο της κάλυψης του σκανδάλου Γουώτεργκεητ.

ΤΑ ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΣΛΕΣΙΝΓΚΕΡ
27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974

   Στις 27 Αυγούστου του 1974, η εφημερίδα "Washington Post", σε μια ιστορία με τίτλο "Αποκρούστηκαν οι φόβοι στρατιωτικού πραξικοπήματος", ανέφερε ότι ο υπουργός άμυνας Τζέΐμς Σλέσινγκερ πήρε ειδικά μέτρα για να προστατέψει τους στρατιωτικούς ηγέτες από οποιεσδήποτε παράνομες διαταγές του Προέδρου Νίξον:
   Ο Υπουργός άμυνας ζήτησε στενή παρακολούθηση των ηγετών των στρατιωτικών σωμάτων για να επιβεβαιώνεται ότι δε δόθηκε καμία περίεργη διαταγή από το Λευκό Οίκο κατά την περίοδο της αβεβαιότητας.
   Οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου είπαν στον Σλέσινγκερ να μην ανησυχεί και να μη φοβάται ότι μπορούσε ένα πραξικόπημα, αν επιχειρείτο, να είχε επιτυχία.
   Οι αξιωματούχοι του Υπουργείου Άμυνας διαβεβαίωσαν ότι δε θα εκτελούσαν διαταγές, που θα προέρχονταν από το Λευκό Οίκο ή από οπουδήποτε αλλού, έξω από τα συνηθισμένα στρατιωτικά κανάλια.
   Οι αξιωματούχοι του Υπουργείου επιβεβαίωσαν ότι ο Σλέσινγκερ και ο Στρατηγός George S. Brown, πρόεδρος της Ένωσης Επιτελικών Αρχηγών, συζήτησαν μεταξύ τους για τους τρόπους που θα μπορούσαν να ενημερώνονται για οποιεσδήποτε παράνομες διαταγές που θα δίνονταν στις στρατιωτικές δυνάμεις, έξω από την επίσημη στρατιωτική οδό.(6)

Η 82η ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ
ΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ - ΙΟΥΛΙΟΣ 1974

   Ο Υπουργός Άμυνας Σλέσινγκερ ερεύνησε το πόσο γρήγορα θα έφτανε η 82η Αεροπορική Στρατιωτική Μεραρχία στην Ουάσινγκτον από το Fort Bragg της Βόρειας Καρολίνας, για να εξουδετερώσει το εφεδρικό Ναυτικό Σώμα που υποστήριζε τον Νίξον. Ο Seymonr Hersh, γράφοντας στο "Atlantic Monthly" τον Αύγουστο του 1983, δήλωσε:
   Ο Σλέσινγκερ ερεύνησε τι θα μπορούσαν να προσφέρουν οι στρατιωτικές δυνάμεις στις διαταγές του για εξουδετέρωση του Ναυτικού, αν ο Νίξον το επέλεγε -σε μια κρίση- για την ανατροπή του Συντάγματος. Η υπόθεση ότι ο Νίξον θα μπορούσε οποιαδήποτε στιγμή να προσφύγει σε παράνομες ενέργειες για να διατηρήσει την προεδρία του ήταν πολύ πιο διαδεδομένη στους κυβερνητικούς κύκλους, απ΄ ότι την αντιλαμβάνονταν οι απλοί πολίτες στις αρχές του σκανδάλου Γουώτεργκεητ ή και σήμερα ακόμα.*(7)
   Ο Hersh υπαινίχθηκε ακόμα οτι η στρατιωτική ηγεσία είχε ευθύνη για την βοήθεια που πρόσφερε στην πραξικοπηματική απόπειρα. Όταν ο Ρίτσαρντ Νίξον ήταν αντιπρόεδρος επι προεδρίας Αΐζενχάουερ, ανέπτυξε φικία με το στρατιωτικό υπασπιστή του Robert Cushman. Το 1971, ο Στρατηγός Κάσμαν σαν διορισμένος διευθυντής της CIA, έδωσε την "μη νομιμοποιημένη" υποστήριξη της CIA στις παράνομες εκτροπές, των συνδεδεμένων με το σκάνδαλο Γουώτεργκεητ E. Howard και G. Gordon Liddy. Τον Ιούνιο του 1974, ο Σλέσινγκερ παρακολουθούσε στενά τον Cushman για αρκετούς μήνες. Το άρθρο στο "Atlantic Monthly" συνεχίζει:
   Ο Σλέσινγκερ.. εξακολουθούσε να πιστεύει ότι ο Cushman, με την προσωπική του αφοσίωση στον Νίξον, ήταν ένας εύθραυστος κρίκος στην νέα αλυσίδα των επιτελικών αρχηγών. Αθόρυβα, ερεύνησε τις δυνάμεις που θα μπορούσαν να διατεθούν στην υπηρεσία του Νίξον.. Το Ναυτικό... το στράτευμα του Κάσμαν - ήταν η ισχυρότερη παρουσία στην περιοχή της Ουάσινγκτον.(8)

Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ
2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974

   Ο Υπουργός Εξωτερικών Χένρυ Κίσσινγκερ δήλωσε ότι ο Στρατηγός Haig τον πληροφόρησε ότι ο πρόεδρος σκεφτόταν να κυκλώσει τον Λευκό Οίκο με στρατό. Ο Κίσσινγκερ υποστήριξε:
   Αυτό, είπα, ήταν ανοησία, ένας Πρόεδρος δε θα μπορούσε να διευθύνει από ένα Λευκό Οίκο, κυκλωμένο με άρματα και σπαθιά. Ο Haig είπε ότι συμφωνούσε απόλυτα, σαν στρατιωτικός δεν μπορούσε να σκεφτεί το στρατό σ΄ αυτό το ρόλο, απλώς ήθελε να μάθω για τις ιδέες που εξετάζονταν προσεκτικά.(9)

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΠΡΟΘΑΛΑΜΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1981

   Για την υπόθεση του πραξικοπήματος υπήρχε μεγάλη λογομαχία ανάμεσα στις πολιτικές παρατάξεις. Το αριστερό περιοδικό "Mother Jones" δημοσίευσε μια ιστορία του Robert Eringer τον Απρίλιο του 1981 που ανέφερε ότι ο Robert Bartell πρόεδρος της αντισημιτικής οργάνωσης "Προθάλαμος Ελευθερίας", προέδρευσε μιας μυστικής συνάντησης της οργάνωσης για το σχεδιασμό ενός προγράμματος γνωστού σαν "Επιχείρηση Διάσωσης". Ο στόχος αυτού του προγράμματος ήταν η "χρηματοδότηση μιας δεξιάς στρατιωτικής δικτατορίας στις ΗΠΑ".
   Σύμφωνα με το άρθρο, ο Bartell αρνήθηκε ότι ήταν αυτό το κίνητρο λέγοντας ότι το "πρόγραμμα σκόπευε να βοηθήσει για την αποτροπή ενός καταστροφικού κλίματος στις ΗΠΑ, που θα οδηγούσε σε μεγαλύτερο χάος".

ΓΕΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ BARRY GOLDWATER
9 ΙΟΥΛΙΟΥ 1981

   Στις 9 Ιουλίου του 1981 ο Γερουσιαστής Marry Goldwater έδωσε τηλεοπτική συνέντευξη όπου ανέφερε ότι γνώριζε τα πραξικοπηματικά σχέδια του 1973 και 1974. Δυστυχώς, ο Goldwater αρνήθηκε να δώσει περισσότερες συνεντεύξεις πάνω στο θέμα αυτό. Προκαλώντας κατάπληξη, στην αυτοβιογραφία του το 1988, ο Goldwater αρνιέται ότι υπήρξαν πραξικοπηματικά σχέδια. "Θέλω να τονίσω ότι οι υστερικές φήμες για στρατιωτικό πραξικόπημα ήταν απόλυτα αβάσιμες. Ο Χέΐγκ και εγώ το γνωρίζαμε."(10)
   Πρώτα απ΄ όλα ο Στρατηγός Haig δεν είναι ακριβώς απόλυτα αντικειμενικός μάρτυρας. Ήταν ο Αρχηγός Προσωπικού του Λευκού Οίκου, την ώρα της Σφαγής της Νύκτας του Σαββάτου. Στην πραγματικότητα, πολλοί στην Ουάσινγκτον που γνώριζαν την κατάσταση σκέφτηκαν το Στρατηγό Haig, σαν πρώτο ύποπτο.
   Γιατί ο Γερουσιαστής Goldwater, ο κάποτε "Κύριος Τέλειος Σκοπευτής", παραποιούσε την ιστορία; Ο Γερουσιαστής Goldwater είχε κάποτε τη φήμη ότι ενεργούσε πάντα για το καλό του έθνους και ή του κόμματος των Ρεπουμπλικανών. Ίσως σκέφτεται, ότι αν ακουγόταν η ιστορία του πραξικοπήματος θα έβλαπτε τους Ρεπουμπλικανούς. Ίσως σκέφτεται, ότι δεν είναι στα εθνικά συμφέροντα το ξεσκάλισμα μιας από τις δυσκολότερες πολιτικές ώρες της Αμερικής. Εν πάση περιπτώσει, παρουσιάζει ενδιαφέρον το γεγονός ότι ένιωσε εξαναγκασμένος να μην αναφέρει καθόλου το πραξικόπημα στην αυτοβιογραφία του.
   Είναι εξίσου ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι ο Goldwater είναι μέλος της οργάνωσης Shriner, που είναι παρακλάδι του Ελευθεροτεκτονισμού(11). Τη σπουδαιότητα της οργάνωσης αυτής θα την περιγράψουμε με λεπτομέρεια σε επόμενο κεφάλαιο.

ΕΠΤΑ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1987

   Κατά την ακροαματική διαδικασία στη Γερουσία με πρόεδρο τον δικαστή Judge Bork, ο Γερουσιαστής Τεντ Κέννεντυ υπενθύμισε στον πρώην πληρεξούσιο δικηγόρο Στρατηγό Elliot Richardson, τα γεγονότα της 20ης Οκτωβρίου του 1973:
   Μα εσείς και εγώ ζήσαμε μαζί αυτές τις μέρες, Κύριε Richardson επτά μέρες του Οκτωβρίου του 1973- και δεν υπήρχαν αρκετές ενδείξεις ότι όλα θα τελείωναν εντάξει. Η πρώτη θύελλα της δημόσιας κριτικής είχε να κάνει με το γεγονός ότι όλα έγιναν εντάξει...(12)
   Δυστυχώς ο Γερουσιαστής Κέννεντυ δεν απάντησε στις αιτήσεις του συγγραφέα του βιβλίου αυτού, για μια συνέντευξη πάνω στο θέμα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

   Είναι πολύ πιθανό να μην ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός όπου ένας απελπισμένος πρόεδρος, διψούσε για περισσότερη εξουσία, αλλά να ήταν συνδεδεμένο με ένα μεγαλύτερο σχέδιο. Ακριβώς, κατάθεση του Στρατηγού Χέΐγκ δείχνει ότι υπήρχαν μεγαλύτερα σχέδια.
   Μια ευλογοφανής θεωρία είναι, ότι υπήρχε κάποιο σχέδιο που επέβλεπε να ανατρέψει τη συνταγματική κυβέρνηση των ΗΠΑ. Όχι μόνο υπερεκτίμησαν την δική τους δύναμη, αλλά και τις δυνάμεις, που θα αντιστεκόταν στα σχέδια τους.
   Το γεγονός ότι σχεδιάστηκε πραξικοπηματική ανατροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ, είναι κάτι που δύσκολα το πιστεύει κανείς. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να παρουσιάσει μια λεπτομερή υπόθεση που βασίζεται στην εξήγηση ζητημάτων  και ιδεολογιών που έχουν τις ρίζες τους σε χιλιετηρίδες πριν, αναφέροντας και παραδείγματα από τα παγκόσμια γεγονότα που έγιναν τα τελευταία 200 χρόνια.
   Ποια ομάδα ήταν τόσο ισχυρή ώστε να επιχειρήσει ένα πραξικόπημα στις ΗΠΑ στην δεκαετία του ΄70; Δυστυχώς, για πολλά χρόνια τώρα ανεχόμαστε ποικίλες θεωρίες και κυρίως τη θεωρία ότι το πραξικόπημα του Νίξον ήταν ένα σχέδιο της δεξιάς πτέρυγας, παρόμοιο, με αυτό που τον Σεπτέμβριο του 1973 ανέτρεψε την κυβέρνηση της Χιλής.
   Υπάρχουν πραγματικά φήμες στην Ουάσινγκτον που λένε ότι η ίδια η ομάδα που έκανε το πραξικόπημα στην Χιλή, έστρεψε την προσοχή της στον Πρόεδρο Νίξον. Ωστόσο, αυτά είναι μόνο φήμες. Ποια είναι η πραγματική αλήθεια δεν μπορεί κανείς να το ξέρει. Μόνον όσοι ήταν μπλεγμένοι μπορούν να διαφωτίσουν τα πράγματα. Το αφήνουμε στη συνείδησή τους.

ΔΕΞΙΑ Ή ΑΡΙΣΤΕΡΑ;

   Μέχρι σήμερα όσοι ξέρουν από πραξικοπηματικές επιχειρήσεις πιστεύουν απλώς ότι τα πραξικοπηματικά σχέδια στη δεκαετία του ΄70 ήταν απλώς μια αναμέτρηση ανάμεσα στους αριστερούς του Κογκρέσου και του "δεξιού" Προέδρου Νίξον εξαιτίας του σκανδάλου Γουώτεργκεητ. Ωστόσο, αυτή η θεωρία δεν είναι πολύ στέρεη. Για παράδειγμα, ο Νίξον ποτέ δεν κατάφερε να διατηρήσει την εικόνα του "δεξιού" που ο τύπος προσπαθούσε να του φτιάξει. Στο πολιτικό επίπεδο ήταν φιλελεύθερος με αριστερές τάσεις.
   Ο ιστορικός του Χάρβαντ και δηλωμένος σοσιαλιστής John Cenneth Galbraith σε ένα άρθρο του στο περιοδικό "New York", με τίτλο "Ο Νίξον και η Μεγάλη Σοσιαλιστική Αναγέννηση" παρουσίασε τον Νίξον να έχει αριστερές τάσεις. Ο Galbraith έγραψε ότι ο Νίξον αφού κέρδισε την προεδρία, είχε στο άμεσο περιβάλλον του, όχι ηγετικά συντηρητικά στελέχη, αλλά σοσιαλιστές διανοούμενους, που δεν έχασαν την ευκαιρία να στρέψουν το έθνος προς τα αριστερά. Ο Galbraith έγραψε:
   Συγκεκριμένα η ανάπτυξη που έγινε επι εξουσίας του Νίξον ήταν η μεγάλη νέα εμπιστοσύνη στο σοσιαλισμό. Πολλοί ίσως εκπλήσσονται γιατί τα πράγματα έδειχναν το αντίθετο. Ο Νίξον φαινόταν σαν σταθερός αντίπαλος του σοσιαλισμού. (13)
   Το Φεβρουάριο του 1968, ο Ρίτσαρντ Νίξον ανακοίνωσε ότι θα έπαιρνε μέρος στις προεδρικές εκλογές. Πολλοί λίγοι ήταν αυτοί που γνώριζαν ότι ο Νίξον εργαζόταν τα προηγούμενα έξι χρόνια στη νομική εταιρεία του John Mictchell, του προσωπικού δικηγόρου του Ροκφέλλερ.(14)
Στη συνέχεια του βιβλίου τεκμηριώνω την ανάμειξη της οικογένειας Ροκφέλλερ σε μυστικές εταιρείες.
   Το 1960 ο Νίξον έχασε τις προεδρικές εκλογές που κέρδισε ο Τζων Κέννεντυ. Υπέβαλε μετά υποψηφιότητα για κυβερνήτης της Καλιφόρνια το 1962, μόνο γιατί το ζήτησε ο Νέλσον Ροκφέλλερ(15) και εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο μετά την ήττα του και σε αυτές τις εκλογές από τον Pat Brown. Υποθετικά, ο Νίξον θα έπρεπε να είχε τουλάχιστον καταστραφεί οικονομικά και πολιτικά, αλλά σύντομα, εμφανίστηκε ανασυγκροτημένος. Ο ερευνητής Gary Allen παρατήρησε:
   Όταν ο Νίξον έφυγε από την Ουάσινγκτον, σύμφωνα με δική του δήλωση, δεν είχε παρά μόνο ένα παλιό αυτοκίνητο, το σακκάκι των Ρεπουμπλικανών και μια κυβερνητική σύνταξη. Ενώ εξασκούσε τη δικηγορία ο Νίξον είχε εισόδημα 200.000 δολλάρια τον χρόνο... Το 1968 δήλωσε καθαρό εισόδημα 515.830 δολλάρια.(16)
   Όλα αυτά τα χρόνια ο Νίξον ζούσε σε ένα διαμέρισμα στο Μανχάταν που άνηκε στον Νέλσον Ροκφέλλερ, με ενοίκιο 100.000 δολλάρια το χρόνο.(17) Τι έκανε λοιπόν ο Νίξον από το 1962 ως το 1968 για να κερδίζει μισθό 200.000 δολλάρια το χρόνο; "Περνούσε το χρόνο του κάνοντας περιοδείες σε όλη τη χώρα και τον κόσμο, κατά πρώτο λόγο για να ξαναφτιάξει την πολιτική του υπόληψη και για να ετοιμάσει την προεκλογική του εκστρατεία για τις εκλογές του 1968".(18)
   Το 1968, στην προεκλογική του εκστρατεία, ήταν πολέμιος του Κομμουνισμού, αλλά μετά τις εκλογές οι ενέργειες του έκαναν τους πιο συντηρητικούς διστακτικούς απέναντί του. Ο Gary Allen έγραψε το 1971: "Το παιχνίδι του Νίξον είναι πολύ πιο έξυπνο και επικίνδυνο από όλων των προκατόχων του αξιώματος του: υποκρίνεται ότι είναι το αντίθετο από αυτό που είναι".(19)
   Ακόμα και στη προεκλογική του εκστρατεία ο Νίξον έλεγε ότι, αν εκλεγόταν, θα εφάρμοζε ένα πρόγραμμα που το ονόμαζε "νέο διεθνισμό". Ο όρος "νέος διεθνισμός" είναι ευφημισμός για την καταστροφική εμπορική πολιτική με τη Σοβιετική Ένωση, που ήταν επίσης γνωστή με τον όρο "βελτίωση", που εφάρμοσε ο Πρόεδρος Ρούσβελτ με την πολιτική της Παροχής - Εκμίσθωσης στις αρχές τις δεκαετίας του ΄40 και έκανε τη Σοβιετική πολεμική μηχανή κυρίαρχη δύναμη σήμερα.
   Αυτός ο "νέος διεθνισμός" ήταν απλώς ένα πρελούδιο για τον πραγματικό στόχο των μυστικών εταιρειών που τον αποκαλούν "Νέα Παγκόσμια Τάξη" ή ακόμα "Νέα Ατλαντίδα".
   Μετά την εκλογή του Νίξον, το πρώην αφεντικό του John Mictchell, έγινε Ανώτατος Δικαστής. Ο Νίξον διόρισε τον επίσης έμπιστο του Ροκφέλλερ, Χένρυ Κίσσινγκερ, ως σύμβουλο σε θέματα εθνικής ασφάλειας. Ο Κίσσινγκερ ήταν ο προσωπικός σύμβουλος του Ροκφέλλερ σε εξωτερικά θέματα, ήταν επίσης εξέχον μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων. Η βαρύτητα αυτών των σχέσεων εξετάζεται σε επόμενο κεφάλαιο, καθώς επίσης και οι φήμες που παρουσιάζουν τον Κίσσινγκερ σαν σοβιετικό πράκτορα.
   Μετά τις εκλογές του 1968, ο Νίξον άρχισε να κινείται για την εφαρμογή ενός φιλοσοβιετικού προγράμματος που δεν είχε ξαναφανεί στις ΗΠΑ από εικοσιπενταετίας. Ο αποχωρών Πρόεδρος Λίντον Τζόνσον έμεινε έκπληκτος με τις αριστερές τάσεις του Νίξον. Σε ένα άρθρο του στην εφημερίδα "Washington Star" έγραψε την 1η Δεκεμβρίου του 1971:
   Δεν μπορείτε να δείτε το θόρυβο που θα υπήρχε... αν ήμουν υπεύθυνος για τον αποκλεισμό της Ταΐβάν από τα Ηνωμένα Έθνη; Η αν επέβαλλα σαρωτικό εθνικό έλεγχο στις τιμές και τους μισθούς;... Ο Νίξον προχωρεί με αυτό..
   Ο αρθρογράφος Stewart Alsop συμφώνησε:

   Υπάρχει ένα είδος συνωμοσίας ανάμεσα στον Πρόεδρο και τους φυσικούς εχθρούς, τους φιλελεύθερους Δημοκρατικούς, για να αποκρύψουν το γεγονός ότι στην πραγματικότητα το πρόγραμμα αυτό είναι.. το φιλελεύθερο Δημοκρατικό πρόγραμμα.(20)
   Ο αρθρογράφος James Reston, γράφοντας στις 3 Φεβρουαρίου του 1971, εξεπλάγει από την αριστερή οικονομική πολιτική του Νίξον. "Το πακέτο του Νίξον είναι τόσο περίπλοκο, τόσο διαφορετικό από τις απόψεις του Νίξον του παρελθόντος, τόσο μη Ρεπουμπλικανικό που απαιτείται λογική ανάλυσή του.. Το πακέτο του Νίξον είναι το πιο ισοπεδωτικό και έχει το μεγαλύτερο έλλειμμα από οποιοδήποτε άλλο πακέτο αυτού του αιώνα."(21)

   Τι σήμαινε αυτή η αριστερή στροφή; Αυτό είναι και το βασικό θέμα του βιβλίου αυτού. Σε ποιες ιδεολογίες μυήθηκε ξαφνικά ο Νίξον; Μετά από 25 χρόνια από το γεγονός μπορούμε να καταλάβουμε μερικά πράγματα μόνο αν δούμε τον Νίξον σαν ενέχυρο, στο παιχνίδι των μυστικών εταιρειών.
   Είναι πιθανόν οι περισσότεροι  από όλους τους πολιτικούς και στρατιωτικούς που μπλέχτηκαν στη μηχανορραφία να μην γνώριζαν τους πραγματικούς στόχους της. Ακόμα και ο Πρόεδρος Νίξον να χρησιμοποιήθηκε απλώς. Ίσως ο Νίξον κάποια μέρα ρίξει λίγο φως στα γεγονότα.
   Φαινόταν ότι ούτε οι "δεξιοί" ούτε οι "αριστεροί" ήταν άμεσα μπλεγμένοι, μια άλλη ομάδα ήταν αυτή που ετοίμαζε το πολιτικό χάος.
   Για παράδειγμα, υπάρχει μια ένδειξη που λέει ότι τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα προκαλούσαν βίαιες διαδηλώσεις στους δρόμους. Ο ames Kuner γράφοντας για την εθνική συνέλευση του 1968 "Φοιτητές για μια Δημοκρατική Κοινωνία" (SDS) στο βιβλίο του, "Σημειώσεις μια Κολεγιακής Επανάστασης", αναφέρει:
   Στη συνέλευση, άνδρες από τους οικονομικούς κύκλους προσπάθησαν να εξαγοράσουν... ριζοσπάστες. Αυτοί οι άνδρες είναι οι ηγέτες των βιομηχάνων όλου του κόσμου και μαζεύτηκαν για να αποφασίσουν πως μπορεί να συνεχιστεί η ζωή μας... Είναι η αριστερή πτέρυγα της κυρίαρχης τάξης.. Προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν τις διαδηλώσεις μας στο Σικάγο. Επίσης μας προσφέρθηκαν λεφτά από την Esso (Rockefeller). Θέλανε να σχηματίσουμε ριζοσπαστικές ομάδες ώστε να μπορούν να ελέγχουν το κέντρο, καθώς προχωρούν προς τ΄ αριστερά.*(22)

   Τελικά, όλη αυτή η κουβέντα για "δεξιά" και "αριστερή" πολιτική δεν κάνει καμία αίσθηση. Σε τελική ανάλυση και οι δεξιοί και οι αριστεροί, μπορούν να είναι δικτάτορες. Δεν είναι αυτό το ζήτημα. Το θέμα είναι ότι, αφότου δημιουργείται χαοτική κατάσταση σε μια κυβέρνηση, σίγουρα πάσχει η ελευθερία.
    Αφότου παραιτήθηκε ο Νίξον, τον Αύγουστο του 1974, δεν υπήρχαν στρατιωτικές κινήσεις για την αλλαγή του Συντάγματος. Ωστόσο, έγιναν προσπάθειες από τη νομοθετική εξουσία τριαντατεσσάρων πολιτειών, που ζητούσαν τροποποίηση του συντάγματος, όπως επιτρέπεται από το άρθρο πέντε του συντάγματος.
   Δεν είναι καθόλου συμπτωματικό το γεγονός ότι το 1975, μόλις ένα χρόνο μετά την παραίτηση του Προέδρου Νίξον, έξι πολιτείες έδωσαν τις αποφάσεις τους για τροποποίηση του συντάγματος. Τέσσερα χρόνια αργότερα, άλλες τριάντα πολιτείες κατέθεσαν την ίδια απόφαση. Στη δεκαετία του ΄80 μόνον δύο πολιτείες έδωσαν την ίδια απόφαση, ενώ δύο άλλες, Φλόριδα και η Αλαμπάμα, την απέσυραν.
   Το 1984, σε μια προσπάθεια για να κερδίσουν ακόμα δύο πολιτείες προκειμένου να προχωρήσουν σε τροποποίηση του συντάγματος, ο James MacGregor Burns, μέλος του οργανισμού που δημιούργησαν για το σκοπό αυτό, γνωστό σαν Επιτροπή για το Συνταγματικό Σύστημα, είπε:
   Ας αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Οι σχεδιαστές του Συντάγματος αποδείχτηκαν πανούργοι και μας ξεπέρασαν στην εξυπνάδα. Σχεδίασαν διάφορους ξεχωριστούς θεσμούς που δεν μπορούν να ενοποιηθούν με κανένα τρόπο. Αν θέλουμε να ανατρέψουμε αυτούς τους ιδρυτές, πρέπει... να αντιταχθούμε στη δομή του Συντάγματος που έφτιαξαν.(23)

   Τι αλλαγές μπορούμε να περιμένουμε αν πετύχει η προσπάθειά τους; Το 1974, ο Rexford Guy Tugwell, ένας από τους πιο έμπιστους "εγκεφάλους" του Προέδρου Ρούσβελτ, δημοσίευσε το "Σύνταγμα για τις Νέες Πολιτείες της Αμερικής", όπου προτείνει:
   Η κυβέρνηση θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί για τον περιορισμό της ελευθερίας στην έκφραση, την επικοινωνία και τις συγκεντρώσεις σε περίπτωση "έκτακτης ανάγκης". Η εξάσκηση των θρησκευτικών υποχρεώσεων πρέπει να θεωρείται "προνόμιο".(24)

   Στο παρόν βιβλίο θα δουμε στην συνέχεια ότι ένας από τους βασικότερους στόχους των μυστικών εταιρειών είναι μια νέα παγκόσμια κυβέρνηση που θα ελέγχει όλα τα κράτη, μαι "ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ". Τι το άσχημο υπάρχει σ΄ αυτό; Μια αποτελεσματική παγκόσμια κυβέρνηση, θα μπορούσε να σταματήσει τους πολέμους. Γιατί να μην θέλουνε όλοι οι άνθρωποι, να σταματήσουν οι πόλεμοι; Υπάρχει ένα μειονέκτημα στο συλλογισμό αυτό. Υπάρχει καμιά ένδειξη που να μας εγγυάται ότι το γνωμικό "η εξουσία τείνει να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα", που είπε πρώτος ο Βρετανός Λόρδος Acton το 1887, δε θα εφαρμοστεί και σε αυτή την καινούργια παγκόσμια κυβέρνηση;
   Υπάρχει κανιά ένδειξη που να μας εγγυάται ότι μια τέτοια κυβέρνηση δε θα γίνει δικτατορική;
   Σίγουρα ο εθνικισμός είναι ένα κακό σύστημα για τις παγκόσμιες υποθέσεις. Είναι η αιτία αναρίθμητων πολέμων, θανάτων και φτώχειας. Μέχρει να βρεθεί κάποιος τέλειος, αδιάφθορος, για να ηγηθεί μιας τέτοιας παγκόσμιας κυβέρνησης, αφήνοντας την εθνική κυριαρχία στην "ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ", που οι μυστικες εταιρείες προωθούν, θα μπορούσαμε μόνο να οδηγηθούμε στην πιο διεφθαρμένη και τυρανική δικτακτορία που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.
   Ο κόσμος της Αμερικής ζει μέσα σε μια χρυσή φυσαλίδα που είναι απομονωμένη από ένα πολύ επικίνδυνο κόσμο. Η ζωή είναι τόσο καλή, που φαίνεται αδύνατο να αλλάξει ποτέ. Απειλές της εθνικής μας ασφάλειας δεν φαίνεται να υπάρχουν. Το αμερικάνικο σύστημα φαίνεται να είναι το πιο σταθερό σύστημα που επινόησε ποτέ ο άνθρωπος. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι την δεκαετία του ΄70, θα μπορούσε αυτή η ομάδα της κυβέρνησης να απειλήσει τη χώρα.
   Η ζωή στην Αμερική δεν ακολουθεί τις παγκόσμιες νόρμες. Είναι μια εξαίρεση στην παγκόσμια ιστορία. Ωστόσο, ίσως αυτή η χρυσή φυσαλίδα σπάσει κάποτε. Αν θα μπορέσουμε να εμποδίσουμε την καταστροφή της ή να την ελαχιστοποιήσουμε, εξαρτάται από το πόσα ξέρουμε για τις μυστικές εταιρείες που αποφάσισαν να την καταστρέψουν.

   - Ο Άμοιρος Αμερικανικός λαός, είναι το πρώτο θύμα της Εωσφορικής Μασονίας. Το πρώτο θύμα της Παγκόσμιας Νέας Τάξης. Ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχής μας, τους ατρόμητους εκείνους Αμερικανούς πατριώτες, που ξέσπασαν την ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΑΠΑΤΗ της Μασονίας στην ίδια την φωλιά της. Η αλήθεια δεν μπορεί παρά να νικήσει το ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΨΕΥΔΟΣ.

ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣΟΝΙΚΗΣ Α-Π-Α-Τ-Η-Σ!!

  Η ΜΙΣΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΝΗ ΜΑΣΟΝΙΑ

   Το άγαλμα του λιμένος της νέας Υόρκης, κάθε άλλο παρά την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή την ΑΜΕΡΙΚΗ συμβολίζει. Στην πραγματικότητα αυτό είναι το άγαλμα της Μασονίας, του κυριώτερου όπλου για την καταστροφή και της ΑΜΕΡΙΚΗΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ! Τα Μασονικά έντυπα ομολογούν: "Το άγαλμα της Ελευθερίας, είναι μια σπουδαία Μασονική κληρονομιά. Ο σχεδιαστής και γλύπτης του αγάλματος, ήταν ο FREDERIC AUGUSTE BARTHOLDI, μέλος της Στοάς "Αλσατία και Λωρένη" των Παρισίων. Τον Αύγουστο του 1884, η Μεγάλη Στοά της Νέας Υόρκης, έθεσε τον ακρογωνιαίο λίθο για το βάθρο του αγάλματος, το οποίο ο BARTHOLDI το ονόμασε "Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΦΩΤΙΖΟΥΣΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ".
   Αυτό λοιπόν ήταν ένα συμβολικό δώρο της Γαλλικής Μασονίας στην Αμερικάνικη Μασονία. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι σ΄ όλους τους καιρούς, το χέρι που κρατά ΔΑΔΑ, ήταν και το επίσημο έμβλημα των Εωσφοριστών όλου του κόσμου. το ονομαζόμενο "Η ΧΕΙΡ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ".
   Βουλιάζει η Αμερική στο έγκλημα. 22.000.000 ομοφυλόφιλοι, 500.000 βιασμοί μικρών παιδιών κάτω των 5 ετών... σωματεμπορία, Ναρκωτικά, παιδεραστία, το βασίλειον της μασονίας.
   Ευχόμεθα να μην είναι η Νέα Υόρκη και το άγαλμά της η "πόρνη η μεγάλη η καθήμενη επί υδάτων πολλών " (ωκεανών) (Αποκάλυψη 17. 16-18)

Συνεχίζετε...

Εβδομηντάχρονα του ΕΑΜ

Εβδομηντάχρονα του ΕΑΜ. Τιμούμε τους αγώνες τους, 

διδασκόμαστε από τα λάθη τους.

Σαν σήμερα, πριν 70 χρόνια, ιδρύθηκε η μεγαλύτερη αντιστασιακή οργάνωση της Πατρίδας μας κατά των Γερμανών κατακτητών: Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, (Ε.Α.Μ.).

Μερικές μόνο μέρες μετά, στα μέσα Οκτωβρίου του 41, ιδρύθηκαν από Βενιζελικούς Αξιωματικούς, και οι αντιστασιακές Οργανώσεις, από τον Ναπολέοντα Ζέρβα ο Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (Ε.Δ.Ε.Σ) και από τον Δημήτριο Ψαρρό, η Εθνική Και Κοινωνική Απελευθέρωση (Ε.Κ.Κ.Α).

Το Πατριωτικό Μέτωπο, στέκεται με ευλάβεια μπροστά στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης που μας έδειξαν ότι, ο δρόμος για την ελευθερία, την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική δικαιοσύνη, περνά μέσα από τους αγώνες του Λαού μας.

Τούτες τις μέρες που η Πατρίδα και ο Λαός μας, ζουν ξανά κάτω από την κατοχή των διεθνών τοκογλύφων και των εγχώριων εκπροσώπων τους, το δίδαγμα των αντιστασιακών οργανώσεων κατά της γερμανικής κατοχής, αποκτά την ιστορική του επικαιρότητα.

Το Πατριωτικό Μέτωπο, πιστό στην αρχή του, «ούτε αριστερά, ούτε δεξιά: Πατριωτικά», τιμά  τους αγώνες όλων των Ελλήνων που αντιστάθηκαν στους Ναζί κατακτητές και διδάσκεται από τα λάθη τους. Καλεί δε τον ελληνικό Λαό να τιμήσει με ομοψυχία ΟΛΟΥΣ τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και διδασκόμενος από την πικρή εμπειρία των αδελφοκτόνων συγκρούσεων, να αντιληφθεί πως η ενότητα όλων των Ελλήνων Πατριωτών απέναντι στον κοινό εχθρό, (που ήταν τότε οι Ναζί και σήμερα είναι σήμερα οι νεοταξίτες), σε αυτήν την πάρα πολύ δύσκολη συγκυρία που βιώνουμε, είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη.

Τιμή και δόξα, στον Άρη Βελουχιώτη, τον Ναπολέοντα Ζέρβα, τον Δημήτριο Ψαρρό. Είθε από εκεί που βρίσκονται οι ψυχές τους να δίνουν κουράγιο στα βήματα του αγώνα μας και να μας νουθετούν να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη.

www.pamet.gr, pametopo@gmail.com     

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ(8) - Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑΣ ΤΩΝ Η.Π.Α.

Μέρος όγδοων

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ

Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑΣ
ΤΩΝ Η.Π.Α.

  Οι προετοιμασίες για τον σχεδιασμό της σημαίας ξεκίνησαν στο σπίτι ενός επαναστάτη ηγέτη στο Καίμπριτζ της Μασαχουσέτης τον Δεκέμβριο του 1775. σ΄ένα γεύμα που παρετέθη στην Επιτροπή της Σημαίας, η οικογένεια σύστησε τον ξένο που φιλοξενούσε. Παρουσιάστηκε απλά ως "Καθηγητής" και αυτοί που τον συνάντησαν, τον περιέγραψαν ως έναν ηλικιωμένο άνδρα που ήταν πολύ καλά μορφωμένος για τα ιστορικά γεγονότα του προηγούμενου αιώνα στα οποία και υπήρξε μάρτυρας. Φαίνεται πως γνώριζε τον Φραγκλίνο. Ο ξένος είχε διάφορες προτάσεις για το σχέδιο της σημαίας που έγιναν αποδεκτές από την Επιτροπή χωρίς διαφωνίες.
  Όταν το δείπνο τελείωσε και τα άλλα μέλη της Επιτροπής εγκατέλειψαν  το σπίτι, ο καθηγητής παρέμεινε συζητώντας με τον Φραγκλίνο και τον Ουάσινγκτον για αρκετές ώρες. Προέβλεψε στους δύο πολιτικούς πως η Αμερική σύντομα θα πάρει τη θέση της ως νέο κράτος που θα αναγνωρίζεται από όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου και πως είναι πεπρωμένο να γίνει ο μελλοντικός ηγέτης του πολιτισμού.
  Ο σχεδιασμός της Μεγάλης Σφραγίδας της Αμερικής που είναι ο συμβολικός θυρεός της χώρας, υπήρξε επίσης ένα γεγονός μεγάλης αποκρυφιστικής σημασίας και μυστηρίου.
  Ένας Γάλλος καλλιτέχνης ο Ευγένιος Ντι Σιμτιέρ προσελήφθη από την Επιτροπή για να πραγματοποιήσει τα σχέδια που θα δημιουργούντο βάσει των ιδεών τους κι αν ήταν αναγκαίο να προσθέσει και τα δικά του. Κάθε μέλος  της Επιτροπής πρότεινε ένα διαφορετικό σχέδιο για τη σφραγίδα. Κάθε πρόταή τους απεδείκνυε την ισχυρή εξουσία που κρατούσαν στα χέρια τους τα άτομα αυτά. Ο Φραγκλίνος πρότεινε τον Μωϋσή να οδηγεί τους Ισραηλίτες για να διασχίσουν την Ερυθρά Θάλασσα, στην προσπάθειά τους να διαφύγουν από τον στρατό του Φαραώ. Ο Τζέφερσον επέλεξε μια παρόμια σκηνή από την βίβλο που παρουσίαζε τους υιούς του Ισραήλ να περπατούν μέσα από την έρημο προς την Γη της Επαγγελίας. Η έξοδος από την Αίγυπτο προς την Χαναάν ήταν συμβολική τόσο για τον δρόμο που πήρε η αρχαία σοφία στην εποχή του Μωυσή, όσο και για την μετανάστευση της Μασονικής και Ροδοσταυρικής παράδοσης από την Ευρώπη προς τον Νέο Κόσμο τον Ζ' αιώνα.
  Ο Τζων Άνταμς αντιθέτως πήρε θέμα απ΄΄ο την Ελληνική Μυθολογία για την εικονογράφηση της Μεγάλης Σφραγίδας: Ο Θεός Ηρακλής ξεκουράζεται με το ρόπαλο του και σκέπτεται σχετικά με την επιλογή ανάμεσα στην Αρετή και την Κακία. Αυτό μπορεί να μεταφραστεί ως δύο επιλογές που αντιμετώπιζε το νέο κράτος. Πρέπει επίσης να σημειωθεί πως στην περιγραφή του Πλάτωνα για την μυθική ουτοπία της Ατλαντίδας αυτή να βρίσκεται πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες, στον Ατλαντικό Ωκεανό. Το ουτοπικό ρομάντζο του Μπέηκον <<Η Νέα Ατλαντίδα>> έγινε ευρέως αποδεκτό ως το σχέδιο για τη Νέα Αμερική και θα έπρεπε να είναι αρκετά γνωστό σε ανθρώπους όπως ο Άνταμς και ο Φραγκλίνος.
  Το σχέδιο του Ντι Σιμτιέρ ήταν πιο προσγειωμένο, λιγότερο όμως σημαντικό. Σύμφωνα με την παράδοση πρότεινε μια ασπίδα διαιρεμένη σε έξι τμήματα που κάθε ένα θα αντιπροσώπευε τους θυρεούς των έξι Ευρωπαϊκών χωρών που παραχώρησαν αποίκους για τις αποικίες του ΙΖ' αιώνος - το ρόδο των Τιδόρ της Αγγλίας, το γαϊδουράγκαθο της Σκωτίας, την Κελτική άρπα της Ιρλανδίας, το Φλερ - ντε - λις της Γαλλίας, τον αετό της Γερμανίας και το λιοντάρι τηε Ολλανδίας. Την ασπίδα αυτή κρατούσαν δύο θεές που προσωποποιούσαν την Ελευθερία και την Δικαιοσύνη. Την ασπίδα περικύκλωναν δεκατρείς μικρότερες που αντιπροσώπευαν τον αριθμό των αποικιών. Στην κεφαλή υπήρχε το Ιλλουμινατικό σύμβολο του οφθαλμού του Όσιρι σ΄ένα τρίγωνο με την Λατινική φράση E PLURIBUS UNUM δηλαδή <<Ενότητα από την Πολλαπλότητα>>.
  Η Γερουσία δεν έμεινε ικανοποιημένη από τα σχέδια που προτάθηκαν και στα 1780 δημιουργήθηκε μια άλλη Επιτροπή. Τον Μάϊο του 1782 εξουσιοδοτήθηκε μια τρίτη Επιτροπή που υπέβαλε αρκετά σχέδια συμπεριλαμβανομένης και μίας σφραγίδος με 13 πενταγράμματα (πεντάκτινους αστέρες) - το αποκρυφιστικό σύμβολο της ανθρωπότητας που αντιπροσώπευε τις παλαιές αποικίες και 13 ερυθρογάλανες λωρίδες. Στο πίσω μέρος της σφραγίδας υπήρχε μαι κόλουρη πυραμίδα με τον οφθαλμό του θεού Όσιρι επάνω της και με ακτίνες φωτός. Ο αριθμός 13 είναι αποκρυφιστικός και σημαίνει την 13τη ώρα, δηλαδή το τέλος ενός κύκλου και την αρχή ενός νέου.
  Ενώ η Γερουσία αποδέχθηκε το οπισθότυπο της σφραγίδας δεν ήταν ικανοποιημένη με τον εμπροσθότυπο. Ανέθεσαν στον Γραμματέα του Κογκρέσου, τον Τσαρλς Τόμσον, να τροποποιήσει το σχέδιο. Ο Τόμσον ήταν δάσκαλος σ΄ένα σχολείο στη Φιλαδέλφεια που διοικούσε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος και ήταν μέλος της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας. Η οργάνωση αυτή ιδρύθηκε από τον Φραγκλίνο κα άλλους πρωτοπόρους Μασόνους για να προωθήσουν τις τέχνες και τις επιστήμες στις αποικίες. Λειτουργούσε στην ίδια παράδοση όπως η Βασιλική Εταιρεία της Αγγλίας, η οποία βασιζόταν στις Ροδοσταυρικές αντιλήψεις του Αόρατου Κολεγίου.
  Το σχέδιο της Μεγάλης Σφραγίδας όπως υφίσταται σήμερα έγινε από τον Τόμσον και τον συνάδελφό του Γουϊλλιαμ Μπάρτον. Στον εμπροσθότυπο βρίσκεται ο φαλακροκέφαλος Αμερικανικός Αετός που είναι αστρολογικός συμβολισμός και αντιπροσωπεύει το ζωδιακό σύμβολο του Σκορπιού, που χαρακτηρίζει και την γέννηση του Μπολσεβικικού κράτους. Το σύμβολο αυτό σχετίζεται με τον θάνατο, την αναγέννηση και την σεξουαλικότητα. Ο αετός κρατά στα νύχια του μια αρμαθιά από βέλη και ένα κλαδί ελιάς. Αυτά αντιπροσωπεύουν τις συγκρουόμενες δυνάμεις του πολέμου και της ειρήνης που χαρακτηρίζουν το Αμερικανικό κράτος εδώ και πολλά χρόνια. Σε αποκρυφιστικούς όρους συμβολίζουν την δυϊστική αντίληψη του καλού και του κακού, του φωτός και τους σκότους, του αρσενικού και του θηλυκού, που βρίσκονται στην Μασονική - Ναϊτική παράδοση που κληρονόμησαν από Γνωστικούς και τους Μανιχαίους, οι οποίοι τα πήραν από τους Βαβυλώνιους και τους Πέρσες.
  Στο στήθος του αετού υπάρχει το σχήμα μιας ασπίδας με την έννοια του θυρεού και πάνω από το κεφάλι του ένα σύννεφο που περιέχει 13 πεντάκτινους αστέρες. Ο αετός κρατά στο στόμα του έναν ρολό χάρτου με τις λέξεις E PLURIBUS UNUM. Η γενική μετάφραση της φράσης αυτής λέγεται πως αναφέρεται στην δημιουργία ενός νέου Αμερικανικού κράτους από τις πρώτες αποικίες: οι πολλές θα γίνουν μία. Η φράση όμως αυτή έχει ένα αποκρυφιστικό νόημα που χρησιμοποιήθηκε από τους Ιουδαίους για να πείσουν τους λαούς πως όλοι οι θεοί είναι ένας. Στο οπλοστάσιο αυτό εντάσσεται και η θεωρία περί του <<άγνωστου Θεού>>, μια πλαστογραφία όπως λέει ο Ντεζιντέριους Έρασμος της αρχικής φράσης <<Θεούς Ασίας Ευρώπης και Αφρικής, θεούς αγνώστους και ξένους>>. Κατά τους Ιουδαίους προπαγανδιστές οι πολυθεϊστικές εθνικές λατρείες αναγνωρίζουν την ύπαρξη ενός υπέρτατου δημιουργού που κυβερνά όλους τους άλλους θεούς και θεές στο Πάνθεον. Η αντίληψη αυτή βρίσκεται στις Ροδοσταυρικές διδασκαλίες και στον Ελευθεροτεκτονισμό η φράση χρησιμοποιείται ως αναφορά στον Ένα Εβραίο θεό και στη σχέση του με τους πολλούς (την ανθρωπότητα).
  Ο οπισθότυπος της Μεγάλης Σφραγίδας σχεδιάστηκε από τον Τόμσον και αποκαλύπτει τον πλούτο του αποκρυφιστικού συμβολισμού. Απεικονίζει μια κόλουρη πυραμίδα με 13 επίπεδα που αντιπροσωπεύουν τις 13 αποικίες. Στο πρώτο επίπεδο υπάρχει ο Ρωμαϊκός αριθμός MDCCLXXVI ή 1776 η χρονιά της Επανάστασης. Είναι επίσης η ημερομηνία ίδρυσης του τάγματος των Ιλλουμινάτι. Πάνω από την Πυραμίδα βρίσκεται ο οφθαλμός του Όσιρι σ΄ένα τρίγωνο που περιβάλλεται από ακτίνες φωτός. Αυτό ήταν το αναγνωριστικό σύμβολο του Ιλλουμινισμού που εμφανίστηκε στην αρχή ριζοσπαστικών πολιτικών κειμένων που εκδόθησαν κατά την Γαλλική Επανάσταση από υποστηρικτές της Μασονικής παράδοσης.

  Κατά τον αποκρυφισμό η κόλουρη πυραμίδα αντιπροσωπεύει την απώλεια της αρχαίας παράδοσης που συνέβη όταν η Χριστιανική Εκκλησία απέκτησε πολιτική δύναμη και άρχισε να καταπιέζει τις παλαιές εθνικές θρησκείες οι οποίες πέρασαν στην παρανομία και έγιναν μυστικές εταιρείες. Στην αρχαία Αίγυπτο, όταν οι πυραμίδες χρησιμοποιήθηκαν ως χώροι μύησης, κάθε πυραμίδα είχε ένα πυραμίδιο στην κορυφή φτιαγμένο από φυσικό κρύσταλλο και ένα κράμα πολύτιμων μετάλλων. Αυτό το πυραμίδιο είλκυε κοσμικές ακτίνες και αποκρυφιστικές δυνάμεις που δημιουργούσαν τις σωστές συνθήκες για τον μυημένο μέσα στο εσωτερικό δωμάτιο της πυραμίδας ώστε να γνωρίσει την πνευματική διαφώτιση. Κάποιοι ισχυρίζονται πως αυτή την διαδικασία υπονοεί η Επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος των Μαθητών του Ιησού.
   Συμβολικά στην Μεγάλη Σφραγίδα ο οφθαλμός στο τρίγωνο αντιπροσωπεύει το ελλειπόν πυραμίδιο το οποίο υπάρχει  μόνο σε μεταφυσικό επίπεδο.
  Πάνω από τον οφθαλμό υπάρχει η φράση ANNUIT COERTIS, που μεταφράζεται ως <<ευνοεί την επιχείρησή μας>>. Αυτό είναι μια αναφορά στην πεποίθηση πως η Αμερικανική Επανάσταση ήταν θείο γεγονός που εκπλήρωνε ένα ιστορικό πεπρωμένο για το τέλος του κόσμου.. Είναι βέβαιο πως ο Ουάσινγκτον υπήρξε ένα εργαλείο για τους Ελευθεροτέκτονες και τους Ροδόσταυρους που σχεδίασαν την Αμερικανική Επανάσταση και τον αναγνώρισαν ως τον πρώτο ηγέτη του εμβρυακού κράτους.
  Κάτω από την πυραμίδα, στην πίσω πλευρά της σφραγίδας, υπάρχει ένας ρολός χαρτιού που γράφει NOVUS ORDO SECLORUM ή <<Νέα Τάξη των Αιώνων>>. Την φράση την δανείστηκαν οι άποικοι από τα έργα του Ρωμαίου συγγραφέα Βιργίλιου. Στην πρώτη του μορφή είναι <> που το εμπνεύστηκε από μια φράση στα μυστηριώδη Σιβυκκικά Βιβλία, τα οποία λέγεται πως περιείχαν λεπτομέρειες για το πεπρωμένο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Σε εξωτερικό επίπεδο αυτή η λογοκλοπή της φράσης από την Αυτοκρατορική Ρώμη, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια να συγκριθεί η Νέα Αμερικανική Δημοκρατία με τη δόξα της αρχαίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Σ΄ένα άλλο επίπεδο που αφορά τους Μασόνους και Ροδόσταυρους που βρίσκονταν πίσω από την δημιουργία του νέου κράτους, η φράση <<Νέα Τάξη>> θα μπορούσε να αναφέρεται στην αντικατάσταση της Μοναρχικής διακυβέρνησης από τον Ρεπουμπλικανισμό ή τη Νέα Εποχή του Υδροχόου. Αυτή η Νέα Εποχή που πρόκειται να ανατείλει, αντικαθιστά την παλαιά εποχή του Ιχθύος που χαρακτηρίζει την χριστιανική περίοδο. Οι αποκρυφιστές συνωμότες πίστευαν πως θα έπαιζαν έναν σημαντικό ρόλο στο πέρασμα από τους Ιχθύες στον Υδροχόο, μια περίοδο δηλαδή 250 ετών από την Αμερικανική Επανάσταση του 1776 στο έτος 2025.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΝΤΑΜΣ

  Η Μασονική - Ροροσταυρική παράδοση είχε μια βαθιά επίδραση στη δημιουργία του Αμερικανικού πολιτικού συστήματος, υπήρχε όμως μια άλλη Ευρωπαϊκή Μυστική Εταιρεία που είχε θέση στην πρώιμη ιστορία του κράτους αυτού. Η αδελφότητα αυτή επικεντρωνόταν όπως είδαμε γύρω από την οικογένεια Άνταμς που αναμείχθηκε στην Επανάσταση και παρείχε στην Αμερική αρκετούς προέδρους.
  Στα1823 ο Πρόεδρος Τζων Άνταμς διέταξε να ανεγερθεί ένα μνημείο πάνω στον τάφο του προγόνου του Χένρυ Άνταμς, που είχε ένα μεταναστεύσει στις αποικίες από την Νοτιοδυτική Αγγλία στα 1600. Ο τάφος αυτός καταγράφει πως ο Άνταμς απέδρασε από τις διώξεις του Δράγκοτα στο Ντεβονσαϊρ και ίδρυσε μια αποικία στο όρος Βάλιστον που μετονομάστηκε σε Marymount από τον οπαδό της αρχαίας λατρείας Τόμας Μόρτον.
  Ο Αμερικανός συγγραφέας Άντριου Ε. Ροθόβιους ισχυρίστηκε πως ο Άνταμς δεν προσπάθησε να ξεφύγει από τις θρησκευτικές διώξεις ως Πουριτανός, όπως γενικά πιστεύεται, αλλά υπήρξε ηγέτης μιας μυστικής εταιρείας που ονομαζόταν <<Δράκοντες>> και που τα μέλη της προσπάθησαν να αναβιώσουν την παλαιά θρησκεία κατά την βασιλεία της Ελισάβετ Α' και του Ιακώβου Α'.
  Ο τίτλος "Δράκων" είναι μια αναφορά στην μυστηριώδη, γήινη ενέργεια, σε ιερά κέντρα δύναμης και στις γραμμές Λέι που δημιουργούν ένα δίκτυο αρχαίων μεγαλιθικών τοποθεσιών, όπως τα μενίρ και τα ντολμέν και οι κύκλοι από πέτρες  στο Βρετανικό τοπίο.
  Οι Δράκοντες θεωρούσαν τον Πρίγκηπα Ερρίκο, γιο του βασιλέα Ιακώβου, ως τη μόνη ελπίδα για τη χώρα τους. Ο Ιάκωβος ήταν ένας αδύναμος ομοφυλόφιλος που την βασιλεία του σημάδεψαν προσπάθειες για την ανατροπή του από το θρόνο, συμπεριλαμβανομένης της διάσημης συνωμοσίας της πυρίτιδας του 1605. Ο Ερρίκος υπονόμευε την πολιτική του πατέρα του προσπαθώντας να προωθήσει κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Προσπάθησε μάλιστα να πείσει τον βασιλέα όταν μεγάλωσε αρκετά, να του δώσει την εξουσία. Την προσπάθεια αυτήν υποστήριξαν οι Δράκοντες που φαίνεται πως θεωρούσαν τον Ερρίκο ως μετενσάρκωση του βασιλιά Αρθούρου που είχε πεπρωμένο του την πραγματοποίηση του ουτοπικού ονείρου μιας τέλειας κοινωνίας που κυβερνάται από πνευματικούς κανόνες και νόμους. Ο Ερρίκος όμως στα 18α γενέθλιά του αρρώστησε και πέθανε. Οι φήμες που κυκλοφόρησαν έλεγαν πως δηλητηριάστηκε είτε από τον πατέρα του, είτε από συνωμότες στην Αυλή που αντιδρούσαν στις φιλελεύθερες ιδέες του. Η τραγωδία αυτή ώθησε πολλά μέλη του Δράκοντα να εγκαταλείψουν την Αγγλία και να πλεύσουν προς τον Νέο Κόσμο. Η οικογένεια Άνταμς, που άνηκε στην μυστική εταιρεία του Δράκοντα, έκρυψε τις αρχαιολατρικές της πεποιθήσεις κάτω από το πέπλο του Πουριτανισμού όταν έφθασε στην Αμερική. Ορισμένα μέλη της οικογένειας είχαν επαφή με τον Πανθεϊστή Τόμας Μόρτον, το μακρόχρονο σχέδιό τους όμως πραγματοποιήθηκε με την Αμερικανική Επανάσταση και με αρχηγό τον Τζων Άνταμς.
  Στα πρώτα χρόνια μετά την Επανάσταση ο Τζων Άνταμς υποστηρίζει τις κύριες πολιτικές ιδέες του Ουάσινγκτον που βασιζόταν σε γεωγραφικούς υπολογισμούς. Ως μυημένος μιας αποκρυφιστικής παράδοσης που βασιζόταν στην ιερή γεωμετρία του προϊστορικού μεγαλιθικού πολιτισμού, οι θεωρίες του Ουάσινγκτον εντυπωσίασαν τον Άνταμς. Ο Ουάσινγκτον ήθελε να δημιουργήσει μια εθνική πρωτεύουσα που θα ήταν μαζί το κέντρο της κυβέρνησης και της εθνική εκπαίδευσης. Η πρωτεύουσα αυτή θα βρισκόταν στο κέντρο της χώρας για να έχει ο κάθε πολίτης εύκολη πρόσβαση σε αυτήν. Ένα σύστημα εθνικών διαύλων θα συνέδεε όλες τις μεγάλες πόλεις της νέας χώρας με την πρωτεύουσα, στη μορφή ενός δικτύου επικοινωνιών. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση δεν θα ήταν απομονωμένη από τον λαό και ο καθένας θα μπορούσε να έχει πρόσβαση στο κέντρο της. Για διάφορες αιτίες ο Ουάσινγκτον δεν ακολούθησε την ιδέα αυτή και αντίθετα έγινε οπαδός της Καπιταλιστικής σχολής του <> (ελεύθερο εμπόριο) που σήμερα υποστηρίζεται από τη Νέα Δεξιά των ΗΠΑ και τις συντηρητικές κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών κρατών. 
  Ο Άνταμς στα 1799, δέκα χρόνια μετά τον θάνατο του Ουάσινγκτον, αναβίωσε την ιδέα του συστήματος των διαύλων. Πρόθεσή του ήταν να προωθήσει το ιδεαλιστικό του όραμα για μια κοινωνία ισότητας, όπως πρωτάθηκε από τους Δράκοντες που αποίκισαν την Αμερική. Μεταμόρφωσε τους διαύλους σε αυτοκινητοδρόμους και σιδηροδρόμους κι έτσι δημιούργησε ένα εθνικό δίκτυο μεταφορών. Ο Άνταμς πίστευε πως μπορεί να δημιουργηθεί ένα έθνος όπου όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες θα είναι ισότιμοι. Δυστυχώς, το μεγάλο αυτό σχέδιο το εμπόδισε η Γερουσία, που ψήφισε εναντίον της χρηματοδότησής του. Το ίδιο συνέβη και στα 1824 όταν πολιτικά γεγονότα συνωμότησαν εναντίον της επιτυχίας του. Το Μζούρι έκανε αίτηση να γίνει νέα Πολιτεία στα1820  και σύντομα έγινε ξεκάθαρο πως οι Νότιες Πολιτείες που χρησιμοποιούσαν το δουλοκτητικό σύστημα δεν θα υποστήριζαν την ιδέα αυτή.
  Οι βιομήχανοι του Βορρά ήταν και αυτοί αντίθετοι σε μια μεγαλύτερη ελευθερία των εργατών τους κι έτσι έγινε μια περίεργη συμμαχία με τους Νότιους δουλοκτήτες και δημιουργήθηκε το νέο Δημοκρατικό κόμμα. Πρότειναν τον δικό τους υποψήφιο, τον Άντριου Τζάκσον, που υποστήριζε την σκλαβιά. Στις εκλογές του 1824 ο Άνταμς παραλίγο να ηττηθεί και έγινε πρόεδρος με μικρή πλειοψηφία. Αν και εγκαταστάθηκε στο Λευκό Οίκο, ο νέος πρόεδρος ξόδεψε πολύ χρόνο για να αντιμετωπίσει τους πολιτικούς του αντιπάλους.
  Κατά την περίοδο της προεδρίας του προσπάθησε να προωθήσει  σύγχρονες ιδέες, ιδέες που ήταν συνυφασμένες με τις λατρείες των παλαιών θρησκειών, όπως σεβασμός στην παράδοση και η οικολογία. Προσπάθησε να εξαναγκάσει τη Γερουσία να αποτρέψει την καταστροφή των παρθένων δασών της Φλώριδας που ανήκαν στην ιδιοκτησία του Άντριου Τζάκσον και των συνεργατών του, αλλά απέτυχε. Προσπάθησε επίσης να εισάγει νόμους που εξανάγκαζαν τους ιδιοκτήτες των εργοστασίων να μεταχειρίζονται τους εργάτες τους πιο ανθρώπινα. Στα 1828 η εκλογική μάχη έγινε ξανά ανάμεσα στον Τζάκσον και τον Άνταμς. Το θέμα των εκλογών ήταν οι αντίθετες προσωπικότητες των δύο υποψηφίων, με τον Άνταμς να τον σατιρίζουν ως έναν ιδεαλιστή διανοούμενο και τον Τζάκσον να τον παρουσιάζουν ως έναν ασήμαντο ήρωα του πολέμου - ένα μοτίβο που επαναλήφθηκε πολλές φορές στην Αμερικάνικη ιστορία. Ο Άνταμς εγκατάλειψε τον Λευκό Οίκο πικραμένος και απογοητευμένος από το πολιτικό παιχνίδι. Είπε στους φίλους του πως το πνευματικό του όραμα για μια νέα Αμερική καταστράφηκε από τη συμμαχία των δουλοκτητών και των βιομηχάνων που συνωμότησαν για να του αποστερήσουν την επανεκλογή.
  Ο Τζων ΚουΪνσι Άνταμς δεν απέκτησαν ξανά πολιτική θέση, η οικογένεια του όμως συνέχισε να έχει επιρροή στην διαμόρφωση προοδευτικών ιδεών που είχαν τις ρίζες τους στην παράδοση του Δράκοντα. Τα δύο εγγόνια του, ο Χένρυ και ο Μπρούκ Άνταμς έγραψαν βιβλία που προσέφεραν ένα εναλλακτικό όραμα της κοινωνίας βασισμένο σε πνευματικές αξίες και όχι στον υλισμό. Για τον Χένρυ Άνταμς ο Καθεδρικός ναός της Σάρτρ στη Γαλλία ήταν ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα των Μασονικών συντεχνιών. Η Σάρτρ είχε κτιστεί πάνω σ΄έναν Δρυϊδικό ναό και είχα αφιερωθεί στην Μαύρη Παρθένο, μια εκδοχή της αρχαίας θεάς. Μετά την επίσκεψη του στη Γαλλία ο Άνταμς έγραψε το βιβλίο <<Το Όρος Σαιντ Νισέλ και η Σαρτρ>> που εξεδόθη στα 1913. Σ΄αυτό έγραφε πως στους τρεις αιώνες μετά το 1600 η αρχή της Αμερικανικής αποίκισης από τον Ιάκωβο Α' της Αγγλίας, που επηρεάστηκε από τον Μεγάλο Διδάσκαλο του Ροδοσταυρισμού Φράνσις Μπέηκον, η ανθρωπότητα εξελίχθηκε τόσο γρήγορα όσο ποτέ. Προέβλεψε πως στην περίοδο 1915 - 1920 το ανθρώπινο γένος θα φθάσει στο απόγειο της πνευματικής του ανάπτυξης και μετά θα παρακμάσει γρήγορα στον υλισμό και την βαρβαρότητα. Είναι αλήθεια πως δεν έπεσε έξω στις προβλέψεις του.
  Ο αδελφός του, Μπρούκ Άνταμς, που ανέλαβε το ρόλο του κοινωνικού προφήτη εξέδωσε αρκετά σημαντικά έργα για τις παγκόσμιες υποθέσεις, τον πολιτικό ρόλο της Αμερικής και το πεπρωμένο της Εκατό χρόνια πριν τη δημιουργία της θεωρίας του αριστερού και δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου (που αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα την λογική και παρορμητική διδασκαλία της σκέψης) ο Άνταμς εξήγησε την ανθρώπινη ιστορία με όρους κυκλικών μεταβολών της κυριαρχίας του φανταστικού και υπολογιστικού νου. Πίστευε πως η ανθρωπότητα είχε εισέλθει σ΄ένα ιστορικό κύκλο που κυριαρχείτο από τον λογικό νου, με έμφαση στην επιστημονική διαδικασία, την στρατοκρατία και την επικέντρωση της πολιτικής δύναμης σε μια κυριαρχούσα ελίτ. Ισχυρίστηκε πως η έδρα αυτής της επικεντρωμένης δομικής εξουσίας ήταν η Αμερική και θα αντικαθιστούσε την Βρετανική Αυτοκρατορία καταλαμβάνοντας την θέση του Δυτικού πολιτισμού. Προέβλεψε πως ο νέος αιώνας θα έφερνε την Αμερική στην παγκόσμια σκακιέρα, όπου θα αναλάμβανε ενεργό ρόλο σ΄έναν παγκόσμιο πόλεμο, κάτι που θα μετέτρεπε την Αμερική σε  αυτοκρατορική δύναμη που θα διοικείτο από μία κυβέρνηση στηριγμένη στο Στρατό, με μια κοινωνία αποστερημένη από πνευματικές και ηθικές αξίες και εθισμένη στον υλισμό.

Συνεχίζετε..